احمدی پور، زهرا (1382). تحلیلی بر سیر نام گذاری واحدهای سیاسی – اداری در ایران. فصلنامه مدرس، دورۀ 7، شمارۀ 2.
احمدی پور، زهرا؛ مختاری هشی، حسین؛ رکن الدین افتخاری، عبدالرضا؛ وزین، نرگس (1386). بررسی روند توسعه یافتگی فضاهای سیاسی-اداری کشور، مطالعه موردی: استان های ایران در برنامه های اول تا سوم توسعه. فصلنامه ژئوپلیتیک، بهار، شمارۀ 7.
احمدی پور، زهرا؛ میرزایی تبار، میثم (1390). نقش احساس مکانی در سازماندهی سیاسی فضا. فصلنامه جغرافیایی آمایش محیط، شمارۀ 12.
افضلی، رسول؛ یاری، احسان؛ مرادی، اسکندر؛ ولی زاده، اکبر (1392). تحلیل گفتمان ژئوپلیتیک دولت مدرن در مدیریت سیاسی فضا در ایران. فصلنامه جغرافیا، دورۀ 11، شمارۀ 39.
آخوندی، عباس؛ برک پور، ناصر؛ اسدی، ایرج؛ طاهرخانی، حبیب الله؛ بصیرت، میثم؛ زندی، گلزار (1386). حاکمیت شهر ـ منطقه تهران، چالشها و روندها. نشریه هنرهای زیبا، شمارۀ 29.
برآبادی، محمود (1384). الفبای شهری. انتشارات سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور.
پرهیزکار، اکبر؛ کاظمیان، محمد (1384). رویکرد حکمروایی شهری و ضرورت آن در مدیریت منطقه کلانشهر تهران. فصلنامه پژوهشهای اقتصادی، شمارۀ 16.
پورجعفر، محمدرضا؛ خدائی، زهرا؛ پورخیری، علی (1390). رهیافتی تحلیلی در شناخت مؤلفه ها، شاخص ها و بارزه های توسعه پایدار شهری. مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، دورۀ 3، شمارۀ 3.
پورطاهری، مهدی؛ نظری، ولیاله؛ رکن الدین افتخاری، عبدالرضا؛ احمدیپور، زهرا (1390). نقش ارتقای سطوح مدیریت سیای فضا در توسعه روستایی با تأکید بر ایجاد استان های جدید، فصلنامه ژئوپلیتیک، دورۀ 7، شمارۀ 3، صص 52-25.
پورموسوی، سید موسی؛ میرزاده کوهشاهی، مهدی؛ رهنما، جهانبخش (1387). سازماندهی سیاسی فضا و نواحی فرهنگی و کارکردی در ایران. فصلنامه ژئوپلیتیک، دورۀ 4، شمارۀ 3.
پیشگاهی فرد، زهرا؛ قالیباف، محمد باقر؛ مرادی نیا، سجاد؛ مؤمنی، حمیده (1392). آسیب شناسی توزیع فضایی قدرت سیاسی در کلانشهر تهران. جغرافیا، دوره جدید، دورۀ 11، شمارۀ 38.
حافظنیا، محمدرضا؛ رومینا، ابراهیم؛ احمدی پور، زهرا؛ فانی، علی اصغر (1392). مدیریت سیاسی فضا در سیستم های بسیط متمرکز. فصلنامه ژئوپلیتیک، دورۀ 9، شمارۀ 1.
حافظنیا، محمدرضا؛ کاویانی راد، مراد (1383). افق های جدید در جغرافیای سیاسی. تهران، انتشارات سمت.
حسینی، سید هادی (1395). تحلیل شاخص های حکمروایی خوب شهری با تأکید بر نظرات شهروندان و مدیران. مطالعه موردی شهر تربت حیدریه، فصلنامه مطالعات شهری، شمارۀ 20.
حمدی، کریم؛ امیرانتخابی، شهرام (1389). کلانشهر تهران بزرگ و چالش های مدیریت شهری. فصلنامه جغرافیایی سرزمین، دورۀ 7، شمارۀ 26.
خداشاهی، علی؛ رهنمایی، محمدتقی؛ مدیری، مهدی (1397). تحلیل راهبردی چالش های مدیریتی کلانشهر تهران با رویکرد مدیریت یکپارچه شهری. نگرش های نو در جغرافیای انسانی، دورۀ 10، شمارۀ 4.
دانایی فرد، حسن (1384). تئوری پردازی با استفاده از رویکرد استقرایی: استراتژی مفهوم سازی تئوری بنیادی.فصلنامه دانشور رفتار، دورۀ 12، شمارۀ 11، صص 70-57.
شریف زادگان، محمدحسین؛ شمس کشکولی، هانیه (1393). برنامه ریزی فضایی راهبردی برای حکمروایی یکپارچه منطقه ای در منطقه کلانشهری تهران. مدیریت شهری، شمارۀ 24.
شکوهی، محمد؛ رهنما، محمد رحیم؛ گوهری قاسم پور، نسرین (1393). ششمین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر مؤلفه های شهر اسلامی. مشهد.
صفایی پور، مسعود؛ امانپور، سعید؛ نادری چگینی، زهرا (1392). ارزیابی و تحلیل میزان تحقق پذیری حکمرانی خوب شهری در شهر خرمآباد. فصلنامه جغرافیا و برنامهریزی شهری چشمانداز زاگرس، دورۀ 5، شمارۀ 17.
عزیزی، محمد مهدی؛ ایوبی اردکان، محمد؛ نوری، نسرین (1391). بررسی نقش کنشگران و ابزارهای مدیریت شهری در یکپارچگی مدیریت کلانشهر تهران. مدیریت شهر، دورۀ 6، شمارۀ 10.
عسگری، علی، همکاران (1383). طراحی سیستم مدیریت مجموعه های شهری ایران. پژوهشکده اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس، مرکز مطالعات برنامهریزی شهری.
علیخان گرگانی، روح الله؛ موسی خانی، مرتضی؛ معمارزاده، غلامرضا (1393). مطالعه عناصر ساختاری الگوی مدیریت شهری تهران در حوزه های شش گانه شهری. فصلنامه اقتصاد و مدیریت شهری، شمارۀ 6.
عیوضلو، داود؛ رضویان، محمد تقی (1397). ارزیابی وضعیت مدیریت شهری کلانشهرها مبتنی بر شاخص های حکمروایی مطلوب شهری. جغرافیا و توسعه، شمارۀ 52.
فتحی، سروش؛ مختارپور، مهدی(1390. توسعه شهری، شهرنشینی و حقوق شهروندی، مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، دورۀ 3، شمارۀ 4، صص 105-89.
قادری حاجت، مصطفی؛ مختاری هشی، حسین (1397). عدالت فضایی در ایران و ساماندهی سیاسی فضایی شهر تهران، فصلنامه آمایش سیاسی فضا، دورۀ 1، شمارۀ 1.
قالیباف، محمدباقر؛ حافظ نیا، محمدرضا؛ محمدپور، علی (1392). نقش تقسیمات شهر در مدیریت یکپارچه شهری، مطالعه موردی تهران. فصلنامه جغرافیا، دوره جدید، دورۀ 11، شمارۀ 37.
محمدی، حمیدرضا؛ رومینا، ابراهیم؛ سلیم نژاد، ندیمه (1387). تحلیل جغرافیایی منابع تهدید ملی در ایران. فصلنامه ژئوپلیتیک، تابستان، شمارۀ 12.
مرکز آمار ایران (1398). سرشماری عمومی نفوس و مسکن 1395. سایت مرکز آمار ایران.
مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران (1385). امکانسنجی واگذاری وظایف جدید به شهرداری ها. جلد اول، پروژه تحقیقاتی، دفتر برنامه ریزی عمرانی وزارت کشور، تهران.
میرحیدر، درّه؛ ذکی، یاشار (1381). بررسی نظام جغرافیایی- سیاسی ناحیه ای و امکانسنجی آن در ایران. فصلنامه پژوهش های جغرافیایی، شمارۀ 42.
الیگارسیادیچ، برونیسلاو (2011). نظریه ای نو دربارة جغرافیا. ترجمة محمدمهدی شیرازی، چاپ دوم، انتشارات: کاوه، تهران.
Addink, H (2019). Good Governance: Concept and Context, Oxford University Press. Illustrated edition (June 18).
Bailey, D., Koney, K.M (1995).Community based consortia: One model for creation and development, Journal of Community Practice, 2(1), pp. 46-59
Barlow, I.M (1991). Metropolitan government. Routledge, London.
Bugliarello, G (2006). Urban sustainability: Dilemmas, challenges and paradigms. Technology in Society.
Creswell, J.W (1998). Qualitative Inquiry and Research Design: Choosing Among Five Traditions. Sage, Thousand Oaks, CA.
Gazendam, H.W (2000). Coordination Mechanisms in Multi-Actor Systems. Netherlands: Twente University.
Glaeser, E (2011). Triumph of the City: How our Greatest Invention makes us Richer, Smarter, Greener, Healthier, and Happier. Penguin Press, New York.
Glasser, B (1992). Emergence is forcing: Basics of grounded theory analysis. CA: Sociology Dress.
Harvey, D (1985). The Urbanization of Capital: Studies in the History and Theory of Capitalist Urbanization. Johns Hopkins University, Baltimore.
He, Y., Shi, D (2009). Study on Grounded Theory in Social Surveys. 5, pp. 46-48.
Hildebrand, B (2004). Gemeinsames Ziel, verschiedene Wege: Grounded Theory und Objektive Hermeneutik im Vergleich. Sozialer Sinn, 4(2), 177−194.
Markey, K., Tilki, M., Taylor, G (2020).
Practicalities in doctorate research of using grounded theory methodology in understanding nurses’ behaviours when caring for culturally diverse patients.
Nurse Education in Practice, 44.
Mulford, C. L., Klonglan, G. E (1992). Creating Coordination among Organizations. U.S.A.: North Central Region Extension Sociology Committee.
Omri, A., Mabrouk, N.B (2020). Good governance for sustainable development goals: Getting ahead of the pack or falling behind?. Environmental Impact Assessment Review 83.
Stephens, C., Satterthwaite, D (2008). Urban health in developing countries, Environmental Impact Assessment, Review, 20 PP: 299- 310.
Strauss, A., Corbin, J (1994). Grounded theory methodology: an overview, in Denzin, N. and Lincoln. Y. (Eds), Handbook of Qualitative research, N.P: Sage publications.
Sun, X (2011). Grounded theory: theory-development in in-depth interview research. J. Xi'an Jiaot. Univ. 31(6), pp. 87-92.
Wagner, S.M., Lukassen, P., Mahlendorf, M (2010).
Misused and missed use — Grounded Theory and Objective Hermeneutics as methods for research in industrial marketing. Industrial Marketing Management, 39(1), pp. 5-15.
Wood, C (2006). Scope and Patterns of Metropolitan Governance in Urban America'', American Review of Public Administration, Vol. 36, No. 3, pp. 337-353.
Young, B (2010). Reconfiguring socialist urban landscapes: the'left-over'spaces of state-socialism in Bucharest. Journal of Studies and Research in Human Geography (2010) 4.1, pp. 5-16
Zhang, J., Ma, D (2009). Application of Grounded Theory Method in Management. pp. 115-117.
)
