ابدالی، افشار (1398). تبیین چارچوب مفهومی حکمروایی خوب شهری مبتنی بر مدیریت یکپارچه شهری (نمونه موردی: کلان شهر تهران). فصلنامه نگرش های نو در جغرافیای انسانی، شماره اول، 309-293.
اکبری، غضنفر (1385). سرمایه اجتماعی و حکمرانی شهری. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 83 .
برک پور، ناصر، وایر جاسدی ( 1388). مدیریت وحکمروایی شهری. انتشارات دانشگاه هنر.
برک پور، ناصر ( 1388). حکمروایی شهری و نظام اداره شهرها در ایران. مجموعه مقالات کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری.
تابعی، نادر؛ موحد، علی؛ تولایی، سیمین؛ کمانرودی، موسی (1395). بررسی نقش عدالت فضایی در مدیریت شهری (محدوده مطالعه: محلات منطقة 6 تهران). نشریه برنامه ریزی فضایی، شماره 21 ، 36-23 .
حاتمینژاد، حسین ( 1380). شهر و عدالت اجتماعی: ناهمگونی های فضایی در محلات شهر مشهد. پایان نامۀ دکتری، دانشگاه شهید بهشتی.
حسینی شه پریان، نبی الله حسینی، رضا نعمتی، مرتضی ( 1394). تحلیلی بر شاخص های توسعه با تأکید بر نابرابری منطقه ای: نمونۀ موردی: استان خوزستان. فصلنامۀ نگرش های نو در جغرافیای انسانی، سال 7، شمارۀ 3.
حکمت نیا، ح. گیوه چی، س. حیدری نوشهر، ن. حیدری نوشهر ( 1390). تحلیل توزیع فضایی خدمات عمومی شهری با استفاده ازروش استاندارد سازی داده ها، تاکسونومی عددی و مدل ضریب ویژگی (مطالعه موردی: شهر اردکان). پژوهش های جغرافیای انسانی(77)43 179-165.
خاکپور، براتعلی ( 1388). بررسی و تحلیل نابرابری درسطوح توسعه یافتگی مناطق شهرمشهد. مجله دانش و توسعه، شماره27.
خستو، مریم؛ رجبی، مرضیه ( 1397). تحقق حکمروایی خوب شهری با تاکید بر مفهوم عدالت فضایی و اجتماعی (نمونه موردی: شهر رشت). مجله مدیریت شهری، شماره 54، 214-197.
داداش پور، هاشم و الوندی پور، نینا ( 1395). عدالت فضایی در مقیاس شهری در ایران ، فرامطالعه چارچوب نظری مقاله های علمی موجود. نشریه هنرهای زیبا معماری و شهرسازی، دوره 21 ، شماره 3، 67 - 80 .
ذاکریان، ملیحه؛ موسوی، میرنجف و علی باقری کشکولی ( 1389). تحلیلی بر پراکنش جمعیت و توزیع خدمات در محلات شهری میبد از منظر توسعه پایدار. مجله پژوهش و برنامه ریزی شهری، 1(2): 84-61.
رضوانی، محمدرضا، متکان، علی اکبر، منصوریان، حسین، ستاری، محمد حسین ( 1388). توسعه و سنجش شاخص های کیفیت زندگی شهری. مجله مطالعات و پژوهش های شهری و منطقه ای، سال اول،شماره دوم، پاییز.
رهنما، محمدرحیم ( 1385). اندازه گیری وتغییرات دسترسی در منطقه مادرشهر سیدنی. مجله جغرافیا و توسعه، شماره7
قره نژاد، حسن ( 1376). بررسی توزیع جغرافیایی مراکزبهداشتی- درمانی درشهراصفهان. مجله تحقیقات جغرافیایی، شماره44.
کاظمیان، غلامرضا ( 1386). درآمدی برالگوی حکمروایی شهری. فصلنامه جستارهای شهرسازی، شماره 19و20.
میرآبادی، مصطفی؛ رجبی، آزیتا و مسعود مهدوی حاجیلونی ( 1395). تحلیلی بر ناهمگونی فضایی در نواحی شهری با تأکید بر نقش بافت ها و سکونت گاههای نابسامان (نمونه موردی: شهر مهاباد). فصلنامه فضای جغرافیایی، 16 (55) :43-17.
نسترن، مهین ( 1380). تحلیل و سنجش درجهت مرکز و پراکنش شاخص های بهداشتی - درمانی شهراصفهان. مجله پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، پاییز و زمستان1380، اصفهان.
Akhavan Kazemi, B (2000). Justice in View of West Politics. Politics Information Journal, No.
Bass, R. (1998). "Evaluating environmental justice under the National Environmental Policy Act". Environmental Impact Assessment Review, 18, 83–92.
Costanza, R (2007). Quality of life: An approach integrating opportunities. Human needs and subjective well-being, Ecological Economics, 61(2-3).
Das, D (2008). Urban Quality of Life: A case study of Guwahati. Social Indicators Research, 88.
Dufaux, F (2008).
Birth announcement. justice spatial/spatial justice,
www.jssj.org.
Hewko, J.N (2001). Spatial Equity in the Urban Environment: Assessing Neighbourhood Accessibility to Public Amenities. University of Alberta.
Hosseinzadeh Dalir, K (1998). Regional Planning. 1st Edition, Tehran, Samt Press.
Kaphle, Isha (2006). Evaluating people’s accessibility to public parks using Geographic Information Systems: A case study in Ames, Iowa. Iowa State University.
Liao, Chin-Hsien, Chang Hsueh-Sheng, Ko-Wan Tsou
(2009
). Explore the spatial equity of urban public facility allocation based on sustainable development. Real Corp,(
http://www.corp.at/)
Lotfi, Sedigheh.Koohsari, M.J (2009). Measuring objective accessibility to neighborhood facilities in the city (A case study: Zone 6 in Tehran, Iran). Cities, Vol. 26, pp: 133– 140.
Lupala, J.M (2015). Urban Governance in the Changing Economic and Political Landscapes: A Comparative Analysis of Major Urban Centers of Tanzania. Current Urban Studies.
Mc. Carney. P and et al (1995). Towards and unerestanding of Governance. The emergency of and idea and its implications for urban research in developing contries uneversity of toronto.
Mitchel G., Norman P (2012). Longitudinal environmental justice analysis: Co-evolution of environmental quality and deprivation in England, 1960–2007. Geoforum, No. 43, pp: 44–57.
Pacione, M (2003). Urban environmental quality and human well being a social geographical perspective. Landscape and Urban Planning, 65(1-2).
Savas, E.S (1978). On Equity in ProvidingPublic Services. Management Science, Vol.24, No.8,
Stillwell, J., Norman, P., Claudia, T., Paula, S (2010). Spatial and social disparities.Understanding Population Trends and Processes, 2, pp 1-15.
Tsou, Ko-Wan, Yu-Ting Hung, and Yao- Lin Chang (2005). An accessibilitybased integrated measure of relative spatial equity in urban public facilities. Cities, Vol.22 No. 6, pp: 424–435.
)
