1
کارشناسی ارشد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان
2
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان
10.22103/jusg.2025.2149
چکیده
مقدمه: ادراک و قضاوت شهروندان زاهدانی و افراد تازه‌‌وارد، در مورد کمیت و کیفیت فضای‌سبز، پارکهای شهری، آسفالت معابر، نماها، بافت شهری، پاکیزگی، مبلمان شهری نگران کننده و مبین ضعف در مدیریت شهر است. هدف پژوهش، تحلیل و آزمون داوری و ادراک شهروندان است. روش‌شناسی: این پژوهش کاربردی با پرسشنامه محقق‌ساخته و نمونه‌برداری تصادفی دو‌مرحله‌ای داده‌های آماری 453 نفر از جمعیت بالای 17 سال زاهدان را در شش محدوده (رتبه 1 بالاترین و رتبه 6 پایین‌ترین) گرداوری و با مدلهای استنباط‌آماری ناپارامتریک: تک‌نمونه‌ای‌کای2، کروسکال والیس، کندالتائو C، سامرزD و شاپیروویلک تحلیل نمود. یافته‌ها: در مجموع 67% شهروندان زاهدانی از اداره امور شهر ناراضی و 11% آنها نیزرضایتمندی داشتند. میزان عدم رضایت شهروندان از 72 % در زمینه کمبود فضاهای‌شهری گذران اوقات‌فراغت تا 66 % درزمینه پاکیزگی‌وجمع‌آوری زباله نوسان داشت. شاخص نارضایتی میان پاسخگویان بی‌سواد، زیردیپلم، دیپلم، کاردانی، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری، با سطح خطای 000/0 به ترتیب 22 % ، 53 %، 62 % ،83 %، 82 % و 100 % بود. پراکنش فضایی نارضایتی در شش‌محدوده فوق، با خطای 000/0 از محدوده سطح‌یک (بالاترین‌تراز) تا سطح‌شش (پایین‌ترین تراز) به ترتیب 86 %، 87 %، 81 % 69 %، 54 %، 31 %، بود. نتیجه‌گیری: این پژوهش صرفا بحران اثربخشی(Effectiveness) مدیریت‌شهری زاهدان، یعنی میزان موثربودن اقدامات برای دستیابی به اهداف (رضایتمندی شهروندان) را بر مبنای داوری خود شهروندان، آزمون نمود و فرضیات اصلی پژوهش یعنی بحران اثربخشی تایید گردید. لیکن، ضرورتا باید شاخص کارآمدی مدیریت‌شهری زاهدان(Efficiency) میزان حداکثر شدن منافع یا خروجی سازمان، با توجه به منابع و امکانات دریافتی نیز پژوهش گردد اگرچه، داده‌ها، روش، فرضیات و مدلهای تحلیلی خاصی طلب می‌کند . سپس دستگاه مربوطه بر مبنای نتایج حاصل از هر دو پژوهش، بازنگری ساختارها، راهبردها، سیاستها و برنامه‌ها را مدنظر قرار گیرد.
)