ارزیابی فرم شهر بر مبنای رویکرد شهر فشرده در مناطق 22 گانه شهر تهران

فتحی, سمیه; نورائی, همایون

doi:10.22103/JUSG.2024.2123

ارزیابی فرم شهر بر مبنای رویکرد شهر فشرده در مناطق 22 گانه شهر تهران

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی (کاربردی - توسعه ای)

نویسندگان

¹ دانشجوی رشته برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران

² استادیار برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران

10.22103/JUSG.2024.2123

چکیده

مقدمه: شهر فشرده یک فرم شهری پایدار است. هدف اصلی این ایده خلق شهرهایی با فشردگی و تراکم بالا اما به‌دور از مشکلات موجود در شهر مدرنیستی است. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی فرم شهر بر مبنای رویکرد شهر فشرده در مناطق 22 گانه شهر تهران می‌باشد.
روش‌شناسی: از هشت شاخص اختلاط و تنوع کاربری‌ها، تراکم ساختمانی مسکونی، درصد احیا و نوسازی بافت فرسوده، تراکم جمعیتی، تراکم خیابان، پوشش‌دهی مترو، پوشش‌دهی اتوبوس، مسیرهای دوچرخه استفاده شده است. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی بوده و یافته‌های به‌دست‌آمده از تحلیل شبکه در ArcGis و آنتروپی شانون به‌دست‌آمده و سپس از طریق روش Merec برای وزن‌دهی سنجه‌ها و از روش Cocoso برای رتبه‌بندی گزینه‌ها که همان مناطق شهر تهران بود استفاده شده است.
یافته‌ها: به‌منظور رتبه‌بندی مناطق شهر تهران از نظر فرم شهری فشرده، در ابتدا داده‌های مرتبط با هر سنجه برای مناطق 22 گانه جمع‌آوری گردید و سپس امتیاز مربوط به هر سنجه به نمره استاندارد تبدیل شد. در نهایت مناطق شهر تهران به لحاظ سطح برخورداری از سنجه‌های فرم شهری فشرده، به پنج گروه تقسیم گردید.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن است که میزان برخورداری هر کدام از مناطق از سنجه‌های 8 گانه فرم شهری فشرده متفاوت بود که منطقه 6 با k=2.154 بالاترین اولویت و منطقه 19 با k=1.333 کم ترین اولویت و پتانسیل جهت فرم فشرده شهری را دارد. و مناطق دیگر نیز با توجه به امتیاز نهایی رتبه بندی شده‌اند.

کلیدواژه‌ها