بازتوسعه اراضی قهوه ای و خاکستری با رویکرد توسعه پایدار، مطالعه موردی: منطقه ۳ و ۴ شهرداری کرمان

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی (کاربردی - توسعه ای)

نویسندگان

1 جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

2 استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

3 دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

4 دکتری جغرافیای طبیعی (اقلیم شناسی)، کرمان، ایران

چکیده

مقدمه: بازتوسعه یکـی از مـوثرترین ابزارهـای توسـعۀ پایدار است، که موجـب دمیـدن زنـدگی جدیـد در محدوده-هـایی مـی گـردد که در طی زمـان هـای گذشته توسـعه یافتـه، امـا در حـال حاضـر از نقـایص فیزیکی حقیقی و یا ادراکی مانند فضاهای ناکارآمـد یـا آلودگی‌های زیست محیطی رنج می‌برد.
داده و روش: پژوهش حاضر از نظر ماهیت، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی-تحلیلی می‌باشد. گردآوری اطلاعات، از طریق روش‌های کتابخانه‌ای و مشاهده وضع موجود در محدوده مورد مطالعه تکمیل گردیده است. و برای تجزیه و تحلیل وضعیت پراکنش اراضی قهوه ایی و خاکستری و تهیه نقشه و نمایش اطلاعات از نرم افزار 10.8 Arc GIS استفاده شده است.
یافته‌ها: این مقاله پس از همپوشانی لایه های مورد نظر سایت‌های اراضی قهوه ایی و خاکستری شهر کرمان، این اراضی را در پنج گروه اراضی قهوه ایی و دو گروه اراضی خاکستری طبقه‌بندی کرده است و به ارائه پیشنهاداتی جهت جبران کمبود کاربری‌های مورد نیاز در هر منطقه، اصلاح وضع موجود و بازتوسعه اراضی قهوه ایی و خاکستری در مناطق 3 و 4 شهر کرمان پرداخته است.
نتیجه‌گیری: نتایج حاصل به این ترتیب است که کل اراضی قهوه ای در منطقه 3 حدود 9 درصد از سطح منطقه و در منطقه 4 حدود 11 درصد از سطح منطقه و به همین نسبت کل اراضی خاکستری در منطقه 3 حدود 12 درصد و در منطقه 4 حدود 23 درصد از سطح مناطق را پوشش می‌دهند. که توجه به ظرفیت های توسعه ای این فضاها خصوصا فضاهای رها شده و بلااستفاده درون مناطق شهری کرمان و اتخاذ راهکارهایی به منظور باز توسعه این فضاها، ضمن کاهش الگوی پراکندگی شهری و اتخاذ راهکارهایی به منظور بازتوسعه این فضاها، منجر به تحقق انگاره توسعه پایدار خواهد شد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 11 اردیبهشت 1403
  • تاریخ دریافت: 30 مرداد 1402
  • تاریخ بازنگری: 30 دی 1402
  • تاریخ پذیرش: 13 بهمن 1402