برزگر، صادق؛ حیدری، تقی؛ انبارلو، علیرضا (1398). تحلیل سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد زیستپذیری (مورد مطالعه: محلات غیررسمی شهر زنجان). فصلنامه علمی - پژوهشی برنامهریزی منطقهای، دورۀ 9، شمارۀ 33، صص 137-152.
بندرآباد، علیرضا (1399). تحلیل تطبیقی تأثیر شکل شهر بر مؤلفههای محیطی زیستپذیری در مناطق منتخب شهر تهران. معماری و شهرسازی پایدار، دورۀ 6، شمارۀ 1، صص 151- 163.
بندرآبادی، علیرضا؛ شاهچراغی، آزاده (1390). شهر زیستپذیر از مبانی تا معانی. انتشارات آذرخش، چاپ اول.
پریزادی، طاهر؛ مرادی، مهدی؛ ساکی، معصومه (1398). تحلیل زیستپذیری در محلههای بخش مرکزی شهرها (مورد: بخش مرکزی شهر بروجرد). فصلنامه مطالعات شهری، دورۀ 8، شمارۀ 31، صص 3-16.
پوراحمد، احمد؛ ابدالی، یعقوب؛ الله قلی پور، سارا (1399). تحلیل فضایی آثار حکمروایی مطلوب بر زیستپذیری شهری مطالعه موردی: کانونهای جرم خیز مناطق 11 و 12 شهر تهران. فصلنامه برنامهریزی فضایی(جغرافیا)، دورۀ 10، شمارۀ 2، صص 83- 104.
پوراحمد، احمد؛ دربان آستانه، علیرضا؛ زنگنه شهرکی، سعید؛ پورقربان، شیوا (1399). ارزیابی و تحلیل عوامل مؤثر بر زیستپذیری. پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دورۀ 8، شمارۀ 1، صص 1-22.
تولایی، روح الله؛ زمانی، بهادر؛ ایراندوست، کیومرث (۱۳۹۸). سنجش و ارزیابی سطح پایداری در سکونتگاههای غیررسمی با استفاده از مدل جای پای بومشناختی (مورد شناسی: محله عباسآباد بالاشهر سنندج). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری - منطقهای، دورۀ 9، شمارۀ 31، صص ۱-۱۴.
تیبالدز، فرانسیس، (1393). شهرهای انسانمحور: بهبود محیط عمومی در شهرهای بزرگ و کوچک. ترجمه دکتر حسن علی لقایی و مهندس فیروزه جدلی، انتشارات دانشگاه تهران.
جعفری اسدآبادی، حمزه (1392). بررسی زیستپذیری شهرها در راستای توسعه پایداری شهری: موردمطالعه کلانشهر تهران، دانشگاه خوارزمی، دانشکده جغرافیا، گروه برنامهریزی شهری.
حاتمینژاد، حسین؛ محمدی کاظم آبادی، لیلا (1396). سنجش رضایتمندی از شاخصهای کیفیت زندگی در شهرهای جدید مطالعه موردی: شهر جدید مهاجران. مجله آمایش جغرافیای فضا، دورۀ 7، شمارۀ 23، صص 53-68.
حبیبی، میترا؛ گرامی، نیلوفر (1397). چگونگی استفاده از فضاهای شهری در سکونتگاههای غیررسمی مورد پژوهی: جدارهی شرقی بزرگراه چمران تهران (حدفاصل پل ملاصدرا و پل مدیریت). فصلنامه علمی - پژوهشی پژوهش و برنامهریزی شهری، دورۀ 9، شمارۀ 32، صص 163-174.
حکمت نیا، حسن؛ ملکی، محمد؛ موسوی، میرنجف؛ افشانی، علیرضا (1396). سنجش میزان تحققپذیری حکمروایی خوب شهری در ایران (مطالعۀ موردی: شهر ایلام). پژوهشهای جغرافیای انسانی، دورۀ 49، شمارۀ 3 صص 607-619.
حیدری، محمدتقی؛ شماعی، علی؛ ساسان پور، فرزانه؛ سلیمانی، محمد؛ احدنژاد روشتی، محسن (1396). تحلیل عوامل مؤثر بر زیستپذیری بافتهای فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). فصلنامه علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، دورۀ 17، شمارۀ 57، صص 1-25.
خراسانی، محمدامین؛ رضوانی، محمدرضا؛ مولایی قلیچی، محمد (1394). تحلیل تأثیر متغیرهای فردی بر ادراک از زیستپذیری در روستاهای پیرامون شهر (مطالعه موردی: شهرستان ورامین). جغرافیا و توسعه ناحیهای، دورۀ 13، شمارۀ 2، صص 159-181.
خراسانیزاده، فرنوش؛ صابری، حمید؛ مؤمنی، مهدی؛ موسوی، میر نجف (1399). تبیین ساختاری عوامل مؤثر بر سرزندگی در فضاهای عمومی شهری اصفهان از دیدگاه شهروندان و گردشگران. نشریه علمی جغرافیا و برنامهریزی، دورۀ 24، شمارۀ 72، صص 151-181.
رجائی، سید عباس؛ عباسی فلاح، وحید؛ نجفی، اسماعیل (1398). ارزیابی تطبیقی شاخصهای عینی و ذهنی کیفیت زندگی در سکونتگاههای غیررسمی شهر ورامین. آمایش محیط، دورۀ 12، شمارۀ 46، صص 149-176.
رشیدی ابراهیم حصاری، اصغر؛ موحد، علی؛ تولایی، سیمین؛ موسوی، میرنجف (1395). تحلیل فضایی منطقه کلانشهری تبریز با رویکرد زیستپذیری. فضای جغرافیایی، دورۀ 16، شمارۀ 54، صص ۱۵۵-۱۷۶.
رضایی، میثم؛ بلاغی، رسول؛ شمسالدینی، علی؛ شاعر، فاطمه؛ ماندنی، سعید (1395). ارزیابی و تحلیل ابعاد اجتماعی حاشیهنشینی درکلان شهرها (مطالعه موردی: محلات حاشیهنشین شهر شیراز). فصلنامه جغرافیایی سرزمین، دورۀ 13، شمارۀ 52، صص 57-75.
ساسان پور، فرزانه؛ تولایی، سیمین؛ جعفری اسدآبادی، حمزه (1393). قابلیت زیستپذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (موردمطالعه: کلانشهر تهران). نشریه جغرافیا، دورۀ 12، شمارۀ 42، صص 129-157.
شیبانی مقدم، فرشته؛ سرور، رحیم؛ اسدیان، فریده (1398). ارزیابی میزان موفقیت طرحهای ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاههای غیررسمی زاهدان. فصلنامه علمی و پژوهشی نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، دورۀ 11، شمارۀ 2، صص 203-216.
علی اکبری، اسماعیل؛ مرصوصی، نفیسه؛ اکبری، مجید (1399). آسیبشناسی فرا روش پژوهشهای زیستپذیری در مقیاس کلانشهرهای ایران. جغرافیا و آمایش شهری-منطقهای، دورۀ 10، شمارۀ 35، صص 85- 106.
ماجدی، حمید؛ بندرآبادی، علیرضا (1393). بررسی معیارهای جهانی و بومی شهر زیستپذیر، مجله هویت شهر، دورۀ 8، شمارۀ 17، صص 65-76.
محمدی استادکلایه، امین؛ خراسانی، محمد امین؛ پهلوانزاده، حمیده (۱۳۹۶). تحلیل و سنجش آثار اسکان مجدد بر زیستپذیری جوامع روستایی (مطالعه موردی روستاهای سیل زده شرق استان گلستان). فصلنامه مسکن و محیط روستا، دورۀ 36، شمارۀ 160، صص ۵۹-۷۰.
محمدی دهچشمه، پژمان (1399). بررسی وضعیت شاخصهای زیستپذیری شهری در شهرکرد بر مبنای جایگاه مدیریت شهری. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، دورۀ 20، شمارۀ 57، صص 205- 222.
محمدی ده چشمه، پژمان (1398). تدوین استراتژیهای راهبردی برای زیستپذیری شهرکرد بر مبنای نقش مدیریت شهری، توسعه پایدار محیط جغرافیایی، دورۀ 1، شمارۀ 4، صص 81-96.
مختاری، مریم؛ وحیدزاده، علیرضا؛ مردای، رامین (1397). موانع توسعۀ اقتصادی سکونتگاههای غیررسمی شهر کرمان با استفاده از نظریهی زمینهای. مطالعات جامعهشناختی شهری، دورۀ 8، شمارۀ 28، صص 33-64.
مومن پورعلیآباد، احد؛ ذاکرحقیقی، کیانوش (1397). ارزیابی پایداری اجتماعی ذهنی در میان شهروندان سکونتگاه غیررسمی حصار امام شهر همدان. مطالعات برنامهریزی سکونتگاههای انسانی، دورۀ 13، شمارۀ 3، صص 679-696.
مومنی، احمد؛ جهانشیری، ماندانا؛ عزمی، آئیژ (1399) اثرات حکمروایی خوب بر زیستپذیری سکونتگاههای پیراشهری در دهستان آدران. مجله توسعه فضاهای پیراشهری، دورۀ 2، شمارۀ 1، صص 193- 205.
مهرهکش، ریحانه؛ صابری، حمید؛ مومنی، مهدی؛ اذانی، مهری (1398). تبیین عوامل مؤثر کالبدی بر میزان زیستپذیری مناطق شهری (مطالعۀ موردی: مناطق شهر اصفهان). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دورۀ 7، شمارۀ 2، صص 411-429.
ویسیناب، برهان؛ بابایی اقدم، فریدون؛ قربانی، رسول (1398). شناسایی و اولویتبندی عوامل مرتبط با بعد اقتصادی زیستپذیری شهری (مطالعۀ موردی: کلانشهر تبریز). پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری، دورۀ 7، شمارۀ 1، صص 127-149.
Badland, H., Pearce, J (2019). Liveable for whom? Prospects of urban liveability to address health inequities. Social Science & Medicine, Volume 232, pp. 94-105.
Blassingame, L (1998). Sustainable cities: oxymoron, utopia, or inevitability? Social Science Journal Vol 35, pp. 1-13.
Clark, D (2009). Urban world, world city. (Mehdi Gharkhlou & Forough Khazainejad, translators). Tehran: Selection Publishing.
Douglass, M et al (2006). The livability of mega-urban regions in Southeast Asia- Bangkok, Ho Chi Minh City, Jakarta and Manila compared. International Conference on The Growth Dynamics of Mega-Urban Regions in East and Southeast Asia, pp. 24 – 47.
Economist (2005). The Economist Intelligence Unit’s quality-of-life index.
Elliott, D (2008). A Better Way to Zone: Ten Principles to Create More Livable Cities. Bibliovault OAI Repository, the University of Chicago Press.
Ghazi, N. M., Zaynab Radi, A (2019). Toward liveable commercial streets: A case study of Al-Karada inner street in Baghdad. Heliyon, Volume 5, Issue 5, pp. 1-11.
Hooper, P., Foster, S., Bull, F., Knuiman, M., Christian, H., Timperio, A., Wood, L., Trapp, G., Boruff, B., Francis, J., Strange, C., Badland, H., Gunn, L., Falconer, R., Learnihan, V., McCormack, G., Sugiyama, T., Giles-Corti, B (2020). Living liveable? RESIDE's evaluation of the “Liveable Neighborhoods” planning policy on the health supportive behaviors and wellbeing of residents in Perth, Western Australia. SSM - Population Health, Volume 10, pp. 1-19.
Istrate, A. L., Chen, F (2021). Liveable streets in Shanghai: Definition, characteristics and design. Progress in Planning.
Jalaladdini, S., Oktay, D (2012). Urban Public Spaces and Vitality: A Socio-Spatial Analysis in the Streets of Cypriot Towns. Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 35, pp. 664-674.
Kennedy, RJ., Buys, L (2010). Dimension of livability: A Tool for Sustainable Cities. In proceedings of SB10mad Sustainable Building conference.
Khomenko, S., Nieuwenhuijsen, M., Ambròs, A., Wegener, S., Mueller, N (2020). Is a liveable city a healthy city? Health impacts of urban and transport planning in Vienna, Austria. Environmental Research, Volume 183.
Landry, Charles, (2000), Urban Vitality: A New Source of Urban Competitiveness, Prince Claus Fund Journal, Arches Issue Urban Vitality/ Urban Heroes.
Larice, M, Z, (2005), “great neighborhoods: the livability and morphology high density neighborhoods in urban north America”, PHD.
Leach, J. M. et al (2017). Improving City-Scale Measures of Livable Sustainability: A Study of Urban Measurement and Assessment Through APPlication to the City of Birmingham. UK, Cities 71, pp. 80-87.
Mercer, (2019). VIENNA TOPS MERCER’S 21ST QUALITY OF LIVING RANKING.
Norouzian-Maleki, S., Bell, S., Hosseini, S. B, Faizi, M., Saleh-Sedghpour, B (2018). A comparison of neighbourhood liveability as perceived by two groups of residents: Tehran, Iran and Tartu, Estonia. Urban Forestry & Urban Greening, Volume 35, pp. 8-20.
Norris, T., Mary, P (2000). The health community’s movement and the coalition for healthier cities and communities. Public Health Reports, pp. 115:118-124.
Oberlink, M. R (2008). Opportunities for creating livable communities. AARP, Public Policy Institute.
Okulicz, A (2012). City Life: Rankings (Livability) vs Perceptions (Satisfaction). This Version: Saturday 17th Marc.
Paul, A., Sen, J (2020). A critical review of liveability approaches and their dimensions. Geoforum, Volume 117, pp. 90-92.
Perogordo Madrid, D (2007). The Silesia MegaPolis. European Spatial Planning.
Shamsuddin, S., Abu Hassanb, N., Bilyamin, S (2012). Walkable Environment in Increasing the Liveability of a City. ASEAN Conference on Environment-Behaviour Studies. Bangkok, Thailand, 16-18 July 2012, Procedia - Social and Behavioral Sciences 50 (2012), pp. 167 –178.
Skalicky, V., Čerpes, I (2019). Comprehensive assessment methodology for liveable residential environment, Cities, Volume 94, pp. 44-54.
Song, y (2011). A livable city study in china: using structural Equation models. Ph.D, thesis submitted in statistics, department of statistics Uppsala university.
Timmer, V., Seymoar, N.k (2005). The Livable City. Proceedings of The World Urban Forum 2006, (pp.45-65). Vancouver, Canada: International Centre for Sustainable cities.