ارجمندعباسی، پریسا. (1387). امکان‌سنجی توسعۀ درون فضایی در ایران به کمک ابزار GIS (نمونۀ موردی: ده ونک). طرح نهایی کارشناسی رشتۀ شهرسازی، دانشکدۀ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
برکپور، ناصر. بهرامی، صدیقه. (1390). قابلیت سنجی توسعۀ مجدد در بافت‌های ناکارآمد شهری (مطالعۀ موردی: محلۀ انبار نفت منطقۀ 11 تهران). فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی-اسلامی، شمارۀ 4، صص14-1.
پورطاهری، مهدی. (1389). کاربرد روشهای تصمیمگیری چند شاخصه در جغرافیا. انتشارات سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت).
پیربابایی، محمدتقی. رضایی لیپایی، سیندخت. (1387). الگوی میان‌افزا با رویکرد ایمن‌سازی محیط در نوسازی بافت فرسودۀ شهری (نمونۀ موردی: محلۀ ساقریسازان رشت). اولین همایش بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسودۀ شهری، مشهد مقدس.
تقوایی، مسعود. قیّومی محمدی، حمید. نصیری، یوسف. (1392). تحلیل فضایی توسعۀ فیزیکی شهر اقلید با استفاده از روش AHP. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی، سال 28، شمارۀ 3، صص 52-31.
داداشپور، هاشم. تقوایی، علی‌اکبر. قانع، عسگر. (1393). بررسی ظرفیّت توسعۀ میان‌افزا در فضاهای موقوفۀ شهری (مطالعۀ موردی: ناحیۀ 3 منطقۀ 2 شهر یزد). فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی- اسلامی، شمارۀ 15، صص 77-63.
رفیعیان، مجتبی. براتی، ناصر. آرام، مرضیه. (1389). سنجش ظرفیّت توسعۀ فضاهای بدون استفاده در مرکز شهر قزوین با تأکید بر رویکرد توسعۀ میان‌افزا. دو فصلنامۀ دانشگاه هنر، شمارۀ 5، 61-45.
فرشچین، امیرضا. (1389). باز توسعۀ مراکز شهری در چارچوب رویکرد توسعۀ میان‌افزای مسکونی (نمونۀ موردی: محلّه بازار تجریش). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکدۀ هنر و معماری.
فیروزی، محمدعلی. سجادیان، ناهید. صحرایی، نسا. (1391). ساماندهی بافت‌های فرسوده در راستای توسعۀ درونزا و پایدار شهری (مطالعۀ موردی: کوی یوسفی اهواز). فصلنامۀ چشم‌انداز زاگرس، شمارۀ 13، صص 130-115.
قرخلو، مهدی. داودی، محمود. زندوی، مجدالدین. جرجانی، حسن علی. (1390). مکان‌یابی بهینۀ توسعۀ فیزیکی شهر بابلسر بر مبنای شاخص‌های طبیعی، جغرافیا و توسعه. شمارۀ 33، صص 122-99.
مرکز آمار ایران. (1390). سالنامۀ آماری استان هرمزگان: سرزمین، آب و هوا.
مهندسین مشاور طراحان بافت و معماری (1388). طرح بهسازی بافت مسئله‌دار شهر میناب. گزارش سطح 2، وزارت مسکن و شهرسازی.
نوجوان، مهدی و همکاران. (1390). کاربرد روشهای تصمیمگیری چندمعیاره در برنامهریزی شهری و منطقهای با تأکید بر روشهای TOPSIS و SAW. فصلنامۀ مدیریت شهری، شمارۀ 28. صص 296-285.
Elrahman, A.S.A., (2016). Redevelopment Aspects for Brownfields Sites in Egypt. Procedia Environmental Sciences, No.34, pp.25-35.
Hudnut, William., (2001). Comment on J. TERENCE Farris’s Barriers to using urban infill development to achieve smart growt. Housing Policy Debate, volume12, Fannie Mae Foundation.
Kienitz, R., (2001). Managing Maryland’s Growth: MODELS and Guidelines for Infill Development, Maryland. Maryland Department of Planning.
Liu, Y., Van.Oort, F., Geertman, S., Lin, Y., (2014). Institutional determinants of brownfield formation in Chinese cities and urban villages. Habitat International, No.44, pp.72-78.
T.L. Ooi,. Joseph., T.T., Le, Thao., (2013). The spillover effects of infill developments on local housing prices. Regional Science and Urban Economics, No.43, pp.850-861.
Wiley, John.Sons., (2006). planning and Urban Design Standards, American Planning Association (APA).
Zhang.Chun, Lu.Bin., (2015). Residential satisfaction in traditional and redeveloped inner city neighborhood: A tale of two neighborhoods in Beijing. Travel Behaviour and Society, pp.1-13.
)
