ابراهیمزاده، عیسی. ایزدی، پگاه. کهزادی، سالار. (1394). توسعه پایدار اکوتوریسم با بهرهگیری از مدل تلفیقی SWOT و ANP (مطالعه موردی: استان کردستان). مجلۀ آمایش جغرافیایی فضا، سال 6، شمارۀ 15، صفحات 25-13.
ابراهیمزاده، عیسی. کاظمیراد، شمس الله. اسکندری ثانی، محمد. (1390). برنامه ریزی استراتژیک توسعه گردشگری با تأکید بر گردشگری مذهبی (مطالعه موردی: شهر قم). پژوهشهای جغرافیای انسانی، شمارۀ 76، صفحات 141-115.
اپل، ب (1379). مدیریت استراتژیک. ترجمه عبّاس منوّریان. تهران: انتشارات مرکز آموزش مدیریت دولتی.
اعرابی، محمد. (1385). دستنامه برنامه ریزی استراتژیک. تهران: نشر دفتر پژوهشهای فرهنگی.
افتخاری، رکنالدّین و مهدوی، داوود. (1385). راهکارهای توسعه گردشگری روستایی دهستان لواسان کوچک با استفاده از مدل .SWOT مجلّه مدرّس علوم انسانی، سال 10، شماره 2.
تقوایی، مسعود. وارثی، حمیدرضا. صفرآبادی، اعظم. (1391). عوامل مؤثّر در توسعه گردشگری شهری کرمانشاه. فصلنامه جغرافیا، سال 10، شمارۀ 33.
خذرلی، جبرئیل. (1389). مبانی جغرافیای توریسم و اکوتوریسم آذربایجان غربی با رویکرد اقتصادی. ارومیه، انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی.
رحمانی، بیژن. شمس، مجید. حاتمیفر، ساناز. (1389). امکانسنجی توسعه پایدار گردشگری در شهر ملایر با استفاده از مدل SWOT. فصلنامه جغرافیا و مطالعات محیطی، سال اوّل، شمارۀ 3.
رنجبریان، بهرام. (1382). برنامه ریزی توریسم در سطح ملّی و منطقه ای. اصفهان: انتشارات جهاد دانشگاهی.
شأنی، مرتضی. (1383). برنامه ریزی استراتژیک برای مدیران سازمان مدیریت صنعتی. تهران: نشر سازمان مدیریّت صنعتی.
قادری، اسماعیل. (1383). آشنایی با صنعت جهانگردی. ماهنامه کجا، سال اوّل. شمارۀ 1.
قدمی، مصطفی. تولّایی، سیمین. فاطمی، سیّدمحمّدمهدی. (1389). ارزیابی استراتژیک قابلیتهای توسعه گردشگری شهر فریدونکنار. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیا، جلد 16، شمارۀ 19، صفحات 128-111.
لطفی، صدیقه. (1384). نگرش سیستمی لازمه پایداری گردشگری در مازندران. مجموعه مقالات اوّلین همایش سراسری نقش صنعت گردشگری در توسعه استان مازندران، نشر رسانش.
مدهوشی، مهرداد. ناصرپور، نادر. (1382). ارزیابی موانع توسعه گردشگری در استان لرستان. فصلنامه پژوهشنامه بازرگانی، شمارۀ 28، صفحات 58-25.
مرادی مسیحی، واراز. (1384). برنامه ریزی استراتژیک و کاربرد آن در شهرسازی ایران. تهران: انتشارات پردازش و برنامه ریزی شهری.
مرکز آمار ایران. (1385) نتایج کلّی سرشماری 1385 استان آذربایجان غربی.
معصومی، مسعود. (1388). درآمدی بر رویکردها در برنامه ریزی توسعه گردشگری محلّی. شهری و منطقه ای، تهران: انتشارات سمیرا.
مهندسین مشاور طرح و آمایش. (1389). طرح تجدید نظر طرح جامع شهر ارومیه.
هادیانی، زهره. احدنژاد، محسن. کاظمیراد، شمسالله. قنبری، حکیمه. (1391). برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری با روش SWOT (مطالعه موردی: شهر شیراز). مجلّه جغرافیا و برنامه ریزی محیطی، شماره 3، صفحات 132-111.
هزارجریبی، جعفر. کرمی، مهرداد. (1390). برنامه ریزی راهبردی گردشگری در نواحی البرز مرکزی. فصلنامه مسکن و محیط روستا، دورۀ 30، شمارۀ 136، صفحات 115-95.
الیوت، جیمز. (1379). مدیریت توریسم. ترجمه مهدی جمشیدیان و اکبر مهدی پور. اصفهان: انتشارات مانی.
Ko, D.W., Sttewart, W.F., (2002). A Structural equation model of Residents Attitudes for tourism Development. Tourism Management, Vol.23.
Lozano-Oyola, M., Blancas, F.J., Gonzalez, M., Caballero, R., (2012). Sustainable Tourism Indicators as Planning Tools Cultural Destinations, Ecological Indicators.
Nilsson, M., (2004). Research and advice on strategic environmental assessment. Stockholm Environment in Stitute Publications.
Galdini, R., (2007). Tourism and The city: Opportunity for Regeneration. Tourismos. Vol.2, No.2.
Reihanin, A., Binti Mahmood, N.Z., Kahrom, E., Hin, T.W., (2012). Sustainable Tourism Development Strategy by SWOT Analysis: Boujagh National Park, Iran. Tourism Management Perspectives.
MOTTIAR, Z., (2006). Holiday home owners, a route to sustainable tourism development? Aneconomic analysis of tourist expenditure data. Journal of Sustainable Tourism. Vol.14, No.6, pp:582‐599.
UNWTO., (2007). Tourism highlights. Edition2007.
)
