Explaining the Design Framework of Women-Friendly Urban Spaces in Iran (Case Study: Urban Streets of Kerman)

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 Ph.D. Candidate, Department of Urban Planning, Kerman Branch, Islamic Azad University, Kerman, Iran.

2 Assistant Professor, Department of Urban Planning, Kerman Branch, Islamic Azad University, Kerman, Iran.

3 Assistant Professor, Research Institute of Humanities and Social Studies, Academic Jihad, Tehran, Iran.

10.22103/jusg.2025.2155

Abstract

Introduction: Women constitute half of the users of urban spaces and have the right to access these spaces equally with men. However, since there are significant differences between men and women in needs, perceptions of the environment, and behavioral patterns in urban spaces, ignoring these differences may limit women’s presence in public spaces.
Data and Method: This study aimed to explain the design framework of women-friendly urban spaces, focusing on urban streets in Kerman. The study employed a descriptive-analytical method, utilizing field interviews and questionnaires through the Delphi technique. The research population comprised 16 university professors, planners, and municipal managers, selected using purposive and snowball sampling.
Results: The findings indicated that designing women-friendly streets, while considering causal and interactive conditions as well as intervening and contextual factors, can increase women’s presence in streets and promote greater interactions in a social context with other citizens. These interactions contribute to women's sense of peace and satisfaction.
Conclusion: Urban design must prioritize security and safety while addressing the elimination of defenseless and dilapidated urban spaces as fundamental components of designing women-friendly streets. Accordingly, the components of urban design are categorized into three dimensions, including legislation, structural development, and functionalism.

Keywords

References

منابع
استراس، آنسلم؛ کوربین، جولیت. (1387). اصول روش تحقیق کیفی نظریه مبنایی رویه ­ها و روش ­ها. ترجمه بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
پرتویی، پ. (1391). کارگروه زنان و فضاهای عمومی شهری. مقاله­ های  اولین همایش علمی و پژوهشی زنان و زندگی شهری، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران، آبان و آذر.
پورمحمــدی م ر. نورانــی س. نورانــی ف. (1391). شــهر دوســتدار زنان مطالعه موردی: مرکز شــهر اردبیل. فصلنامه آمایش محیط، 19: 165-181.
پورموسوی ر. (1389). اولویت­سنجی نیازهای زنان در تخصیص فضاهای شهری. پایان­ نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و برنامه­ریزی شهری، گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور واحد رضوان­شهر.
حق­ پرست ب. شمشاد م. (1393). بررسی معیارها واصول طراحی شهر با رویکرد استفاده زنان از خدمات شهری مطالعه موردی شهر جدید اندیشه. اولین کنفرانس ملی شهرسازی، مدیریت شهری و توسعه پایدار، تهران، 21 اسفند.
خلیلی، محسن. (1386). آسیب­شناسی مشارکت زنان در جامعه معاصر ایران. زن در توسعه و سیاست (پژوهش زنان)، 18: 165-186.
زنگی­آبادی ع., نسترن م. کمالی  باغراهی ا. (1394). تحلیل روند و نحوه توسعه فیزیکی- کالبدی شهر کرمان از پیدایش تاکنون. مجله جغرافیای اجتماعی شهری، شماره 5، 23-42.
سیفایی م. ( 1384). مطلوبیت ­سنجی فضاهای عمو‌می‌شهری جهت اســتفاده گروه­ های خاص اجتماعــی (زنان)، در الگوی برنامه ریزی مشــارکتی، مورد مطالعه: میدان نبوت (هفت حوض). پایان ­نامه کارشناسی ­ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر.
صنعت­خواه. (1397). بررسی عوامل اجتماعی–فرهنگی مؤثر بر احساس امنیت زنان در شهر کرمان. مطالعات اجتماعی روان شناختی زنان16(3)، 37-64.
فاضلی ن. ضیاچی م. ( 1393). شهر دوستدار زن شناسایی معیارهای شهر دوستدار زن از نظر زنان متعلق به پایگاه‌ها و تیپ‌های مختلف اجتماعی تهران. مجله جامعه ­پژوهی فرهنگی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 3: 59-93.
فرهمندیان ح. ( 1390). منشور اروپایی زنان در شهر. جستارهای شهرسازی. شماره 24 و 25، 106-114.
کولیوند، شکیبا؛ رحیقی­یزدی، محمد،. (1393). نقش زنان در طراحی فضاهای شهری. کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار، مشهد.
گلکار, کورش. (1382). از تولد تا بلوغ طراحی شهری. صفه، 13(1) : 8-23.
علی­رضا­نژاد، س؛ سرایی ح. (1386). زن در عرصه عمومی: مطالعه ­ای در مورد فضاهای عمو‌می‌در دسترس زنان شهری و تغییرات آن. فصلنامه علوم اجتماعی،30، 123-149.
علی کائیس. امین­زاده گهرریزی، ب. (1397). تحلیلی بر تحولات محتوایی و رویه‌ای فرآیند طراحی شهری و کاربست آن در پروژه­های طراحی شهری ایران. نشریه هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی،23(4)، 67-80.
مشایخی م؛  قد‌می، ‌م؛  مهدوی‌نژاد، م. ج؛  بمانیان م.ر. ( 1389). طراحی محیط‌های معماری دوست‌دار خانواده. فصلنامه خانواده و پژوهش، 11، 103-124.
محمدی م. ( 1387). عدالت جنسی در طراحی فضاهای باز شهری با تأکید بر حضور زنان نمونه­ موردی: فضاهای محله­ ای چیذر. پایان ­نامه کارشناسی ­ارشد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی­زاده ج. ( 1387). در جستجوی شهرهای انسانی­تر. جستارهای شهرسازی، شماره 24 و 25، 6-19.
نکویی، س؛ صابری، ح. (1400). تبیین برنامه ­ریزی فضاهای شهری دوستدار سالمند، نمونه موردی: محله هزار جریب. فصلنامه مهندسی و مدیریت ساخت، 6 (2)، ،22-39.
هاشمیان­فر، سیدعلی؛ حسین­آبادی، مهدی؛ شهبا، محمدجواد. (1392). اثرات و پیامدهای اجتماعی و فرهنگی فضاهای شهری بر زنان (مورد مطالعه: مجموعه شهربانو در منطقه 11 تهران). مطالعات جامعه­ شناختی شهری (مطالعات شهری)، 3(6)، 151-179.
 
References
Beeler J.N. (2011). Security planning for public spaces: testing a proposed CPTED rating instrument in Berlin, Germany. A thesis presented to the graduate school of the university of Florida in partial fulfillment of the requirements for the degree of master of arts in urban and regional planning
Garcia-Ramon, M., Dolors, O., & Anna. P, M. (2004). Urban planning, gender and the use of public space in a peripheral neighborhood of Barcelona. Cities, 121 (3), 215-223.
Henley, N.M. (1989). Body Politics: Power, Sex and Nonverbal Communication. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Inam, A. (2002). Meaningful Urban Design: Teleological/Catalytic/Relevant. Journal of Urban Design, 7 (1), 35–58.
Jacobs, J. (1994). The Death and Life of Great American Cities. Penguin, London.
Kern, L., & Gerda, R. W. (2008). Gendered space of redevelopment:gendered politics of city building. Gender in an Urban World Research in Urban  Sociology, Volume 9, 233–262, in: gender in an Urban World; Edited by: Judith
Lang, J. (1987). Creating Architectural Theory: The Role of the Behavioral Sciences in Environmental Design. Van Nostrand Reinhold,New York.
Nager, A. R., & Nelson-Shulman, Y. (1979). Women in public places. Unpublished manuscript, City University of New York. Environmental Psychology Program, New York.West-Pavlov, R. 2013. Contextures: inscriptions of urban space in inner-city Berlin. Space and Culture, 16(3), 323-344.
Peake, L. (2009). Gender in the City. In Rob Kitchin and Nigel Thrift (eds) The
International Encyclopedia of Human Geography, Amterdam: Elsevier
Steinø, N. (2003). Vision, Plan and Reality. Urban Design between Conceptualization and Realization.‏
Stromquist, N. P. (2006). Feminist organizations and social transformation in Latin America (Boulder, Paradigm Publishers).
Woodsworth, E. ( 2005). Making Space for Women in Cities. Spar-rc BC, No 52, pp10-13.

Files

History

  • Receive Date: 22 August 2024
  • Revise Date: 05 December 2024
  • Accept Date: 31 January 2025

Share

How to cite

Statistics