Evaluating Age-Friendly City Criteria from Residents' Perspective (Case Study: Miandoab, Iran)

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 Professor in Department of Geography, Urmia University, Urmia, Iran.

2 Ph.D. Student in Spatial Planning, Department of Geography, Urmia University, Urmia, Iran.

3 M.Sc. in Geography and Urban Planning-Urban Spatial Arrangement, Kharazmi University, Tehran, Iran.

10.22103/jusg.2025.2143

Abstract

Introduction: Given the rising elderly population in Miandoab, it is crucial to assess the criteria for an age-friendly city in this context. By understanding the current status of these criteria, a vision for the sustainable development of the city can be formulated. Therefore, the primary objective of this study was to evaluate the criteria for an age-friendly city from the perspective of elderly residents in Miandoab, Iran.
Data and Method: This study employed a descriptive-analytical method and was practical in purpose. Data were collected using library and field methods. The statistical population comprised residents of Miandoab aged over 65 years. Using Cochran's formula, the sample size was estimated to be 364 individuals, randomly selected across the study area. Data were analyzed utilizing Walker Michael’s (1996) satisfaction-importance matrix (SIM), and the aging index was used to evaluate the population structure.
Results: The highest importance-satisfaction (IS) values among the sub-criteria of the eight main research criteria were 0.7144 (housing), 0.5705 (social participation), 0.5649 (respect and social inclusion), 0.7149 (civic participation and employment), 0.4689 (communication and information), 0.4440 (community support and health services), 0.6295 (outdoor spaces and buildings), and 0.5104 (transportation). Based on these IS scores for the sub-criteria of an age-friendly city in Miandoab and according to the importance and satisfaction percentages, two strategies are justified: increasing the emphasis on the existing situation and stabilizing the current emphasis.
Conclusion: The demographic projections indicate that in the future, the population pyramid of Miandoab will feature a significant proportion of residents over 60 years old. The aging phenomenon in Miandoab is a multifaceted reality encompassing cultural, social, economic, environmental, health, and medical dimensions. The overall average IS scores across the study criteria revealed rankings from highest to lowest: outdoor spaces and buildings (0.5497), civic participation and employment (0.5433), housing (0.4961), social participation (0.4469), respect and social inclusion (0.4354), community support and health services (0.3993), transportation (0.3732), and communication and information (0.3683). The rankings generally indicate a quantitative hierarchy matching strategies tailored for each of the related sub-criteria. Creating a dynamic age-friendly city relies on establishing policies, structures, strategies, programs, facilities, and urban services.

Keywords

Main Subjects

References

استبصاری، فاطمه؛ رحیمی خلیفه کندی، زهرا؛ استبصاری، کیمیا؛ مصطفایی، داود. (1399). مفاهیم و شاخص های شهر دوستدار سالمندان. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، ۸(۱)، ۵-۹. http://dx.doi.org/10.29252/ijhehp.8.1.5
برزنجه عطری، شیرین؛ اسراری باسمنج، حسن؛ شیخ ­نژاد، لیلا؛ اصغری جعفر آبادی، محمد؛ حسین زاده، مینا؛ جبارزاده تبریزی، فرانک. (1401). دیدگاه سالمندان درباره مؤلفه­های شهرهای دوستدار سالمند: یک مطالعه مقطعی. تصویر سلامت، 13(3)، 296-310. doi: 10.34172/doh.2022.35
پروایی، شیوا. (1402). پیامدهای اقتصادی سالمندی جمعیت. امنیت اقتصادی، 11(109)، 45-58.  https://ensani.ir/fa/article/download/554900
پروایی، شیوا؛ کوششی، مجید. (1401). تغییرات زندگی روزمره سالمندان در دوره پاندمی کوید-19؛ یک مطالعه کیفی. برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 50، 1ـ48. https://www.doi.org/10.22054/qjsd.2021.63123.2232
تبریزی، نازنین؛ نوذراصل، سهند؛ نقوی، مریم؛ و اسماعیلی، مجید. (1397). سنجش نگرش گردشگران سالمند به شهر مشهد از نظر شاخص های شهر دوستدار سالمند. نشریه گردشگری شهری، 5(3)، 83-99. doi: 10.22059/jut.2018.235473.337
حسین زاده دلیر، کریم؛ پیشنماز اهری، رامین. (1402). شناسایی مؤلفه‌های تأثیرگذار بر برنامه‌ریزی و طراحی شهر دوستدار سالمند (نمونۀ موردی: کلان‌شهر تبریز). جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای، 13(46)، 33-60. doi: 10.22111/gaij.2023.43471.3060
حسینقلی­ زاده، علی؛ جلوخانی نیارکی، محمدرضا؛ نخستین روحی، مهسا؛ حاجیلو، فخرالدین. (1399). تحلیل مکانی و ارزیابی فضاهای شهری از منظر شهر دوستدار سالمند (مطالعۀ موردی: منطقۀ 6 شهر تهران). پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 8(2)، 371-389. doi: 10.22059/jurbangeo.2020.295771.1215
حیدری، محمدتقی؛ محمدی، شهرام؛ رحمانی، مریم. (1400). پایش نظریه حق به شهر در بازتولید فضای شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 53(1)، 195-212. doi: 10.22059/jhgr.2019.278353.1007891
زنگانه، احمد؛ تلخابی، حمیدرضا؛ عباس‌زاده‌سورامی، مهدی؛ مه‌آبادی، مهدی. (1402). تحلیل عوامل مؤثر کالبدی و اجتماعی بر تحقق‌پذیری شهر دوستدار سالمند مطالعه موردی: شهر ورامین. پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 11(4)، 155ـ174. https://doi.org/10.22059/jurbangeo.2024.368274.1883
شکری فیروزجاه، پری؛ احمدی، حسن؛ مهدوی، مائده؛ خسروی، عباس. (1396). سنجش میزان رضایتمندی سکونتی شهروندان از کیفیت محیط در محله های شهری (مطالعه موردی: محلات شهر بابلسر). مطالعات ساختار و کارکرد شهری، 4(14)، 31-52. doi: 10.22080/shahr.2018.1754
غلامی، محمد؛ امینی‌نژاد، غلامرضا؛ بناری، خداکرم. (1401). سنجش و ارزیابی شاخص‌های شهر دوستدار سالمند (مورد مطالعه: شهر برازجان). برنامه‌ریزی و توسعه محیط شهری، 2(5)، 17-30. https://dorl.net/dor/20.1001.1.27833496.1401.2.5.1.4
الفت، میلاد؛ شرقی، علی؛ و ضرغامی، اسماعیل. (1396). مدل‌یابی معادلات ساختاری (SEM) شاخصه‌های شهر دوستدار سالمند پایدار در تهران. معماری و شهرسازی پایدار، 5(1)، 61-74. https://jsaud.sru.ac.ir/article_855.html 
کرمی، بدریه؛ مهکی، بهزاد؛ محمد کریمی ­ماژین، عباس؛ علیمراد نوری، محمد؛ تاجور، مریم. (1400). وضعیت شاخص های شهر دوستدار سالمند در کرمانشاه براساس مدل سازمان جهانی بهداشت. پایش، 22(4)، 387-401. http://dx.doi.org/10.61186/payesh.22.4.387 
موسوی، میرنجف؛ بایرام‌زاده، نیما؛ شهسوار، امین. (1401). ارائه استراتژی‌ جهت ارتقاء حس سرزندگی در فضاهای شهری ‏(نمونه موردی: خیابان امام خمینی (ره)- ارومیه)‏. توسعه پایدار شهری، 3(7)، 1-17. https://doi.org/10.22034/usd.2022.697954
موسوی، میرنجف؛ جهانگیرزاده، جواد؛ بایرام‌زاده، نیما؛ امیدوارفر، سجاد؛ کامل­نیا، رویا. (1402). تحلیلی بر اولویت‌یابی شاخص‌های شهر دوستدار کودک (نمونه موردی: مناطق 5 گانه شهر ارومیه). جغرافیای اجتماعی شهری، 10(1)، 143-160. doi: 10.22103/JUSG.2023.2093
موسوی، میرنجف؛ حنفی، علی؛ باقری­ کشکولی، علی؛ اکبری، مجید؛ محمدی­ حمیدی، سمیه. (1400). تبیین رابطه سالخوردگی جمعیت وشاخص های توسعه اجتماعی در کشورهای جهان اسلام. برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 12(48)، 1-34. doi: 10.22054/qjsd.2021.58274.2119
موسوی، میرنجف؛ بایرام‌زاده، نیما. (1403). تحلیل روند سالخوردگی جمعیت در کشورهای شبه قاره هند. مطالعات شبه قاره، انتشار آنلاین. doi: 10.22111/jsr.2024.47248.2392
References
Ball, S. & Lawer, K. (2014). Changing Practice and Policy to Move to Scale: A Framework for Age-Friendly Communities Across the United States. Journal of Aging & Social Policy, 26, 1-2, 19-32, DOI: 10.1080/08959420.2014.856706
Buffel, T. & Phillipson, C. (2018). A manifesto for the age-friendly movement: developing a new urban agenda, J. Aging Soc. Pol. 30 (2018) 173–192, https://doi.org/10.1080/08959420.2018.1430414
Buffel, T., Handler, S., & Phillipson, C. (2018).  A Global Perspective, Age-friendly Cities and Communities, Policy Press, Bristol, UK. https://doi.org/10.2307/j.ctt1zrvhc4
Buffel, T., McGarry, P., Phillipson, C., De Donder, L., Dury, S., De Witte, N., Smetcoren, AS., & Verté, D. (2014). Developing age-friendly cities: case studies from Brussels and Manchester and implications for policy and practice. J Aging Soc Policy, 26(1-2), 52-72. doi: 10.1080/08959420.2014.855043. PMID: 24266604.
Buffel, T., Phillipson, C., & Scharf, T. (2012). Ageing in urban environments: Developing ‘age-friendly’ cities. Critical Social Policy, 32(4), 597–617. doi: 10.1177/0261018311430457
Dye, C. (2008). Health and urban living. Science, 319 (2008) 766–769. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18258905 
Golant, S. (2014). Age-friendly communities, Institute for Research on Public Policy. Ottawa, Ontario. Retrieved from https://policycommons.net/artifacts/1198864/age-friendly-communities/1751988/ on 15 Feb 2024. CID: 20.500.12592/vxd9k4
Joy, M. (2018). Problematizing the age friendly cities and communities program in Toronto. Journal of Aging Studies, 47, 49–56. doi: 10.1016/j.jaging.2018.10.005
Joy, M., Marier, P., & Séguin, A.-M. (2020). Age-Friendly Cities: A Panacea for Aging in Place? Debunking Myths about Aging. University of British Columbia Press. doi: 10.59962/9780774880633-010
Kendig, H., Elias, A.-M., Matwijiw, P., & Anstey, K. (2014). Developing Age-Friendly Cities and Communities in Australia. J. Aging Health, 26(8), 1390–1414. doi: 10.1177/0898264314532687
Lehning, A. J. (2014). Local and Regional Governments and Age-Friendly Communities: A Case Study of the San Francisco Bay Area. J. Aging Soc. Policy, 26, 102-116. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08959420.2014.854140 
Liu, Y., Pan, Z., Liu, Y., & Li, Z. (2023). Can living in an age-friendly neighbourhood protect older adults’ mental health against functional decline in China?. Landscape Urban Planning, 240, 104897. doi: 10.1016/j.landurbplan.2023.104897
Neal, M. B., Delatorre, A. K., & Carder, P. C. (2014). Age-Friendly Portland: A University-City-Community Partnership. J. Aging Soc. Policy, 26, 88-101. https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08959420.2014.854651
OECD. (2015). Ageing in Cities. OECD Publishing, Paris, France. http://refhub.elsevier.com/S0360-1323(21)00326-7/sref1   
Scharlach, A. (2012). Creating Aging-Friendly Communities in the United States. Ageing Int., 37(1), 25–38. doi: 10.1007/s12126-011-9140-1
Van Hoof, J., & Kazak, J. K. (2018). Urban ageing. Indoor Built Environ., 27(5), 583–586. doi: 10.1177/1420326X18768160
Van Hoof, J., Kazak, J. K., Perek-Białas, J. M., & Peek, S. T. M. (2018). The Challenges of Urban Ageing: Making Cities Age-Friendly in Europe. Int. J. Environ. Res. Public Health, 15(11). doi: 10.3390/ijerph15112473
Van Hoof, J., Van den Hoven, R. F. M., Hess, M., van Staalduinen, W. H., Hulsebosch-Janssen, L. M. T., & Dikken, J. (2022). How older people experience the age-friendliness of The Hague: A quantitative study. Cities, 124, 103568. doi: 10.1016/j.cities.2022.103568
Van Hoof, J., Van Staalduinen, W. H., & Dikken, J. (2024). A multi-year quantitative study of the experienced age-friendliness in The Hague: A tale of four personas. Soc. Sci. Med., 340, 116362. doi: 10.1016/j.socscimed.2023.116362
Walker Michael, H. (1996). How Are We Doing? Using Citizen Surveys to Improve Government Management. Berkshire Advisors, Inc, England.
WHO. (2007). Global Age-friendly Cities: A Guide. Demographic Change and Healthy Ageing (DHA). Avaiable on: https://www.who.int/publications/i/item/9789241547307  
Winterton, R. (2016). Organizational Responsibility for Age-Friendly Social Participation: Views of Australian Rural Community Stakeholders. J. Aging Soc. Policy, 28(4), 261-276. https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/08959420.2016.1145504
World Health Organization, (2023). Age friendly World. Avaiable on: https://extranet.who.int/agefriendlyworld/who-ne twork/
Wynants, M. (2009). In Sickness and in Health The Future of Medicine: Added Value & Global Access. Brussel, Belgium: ASP - Academic and Scientific Publishers; 1 edition. https://dokumen.pub/in-sickness-and-in-health-the-future-of-medicine-added-value-and-global-access-1nbsped-9789054875499.html

Files

History

  • Receive Date: 25 May 2024
  • Revise Date: 07 October 2024
  • Accept Date: 07 January 2025

Share

How to cite

Statistics