Future study and identification of key Factor for the regeneration of inefficient urban tissues (case study: historical tissue of Kerman city)

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 PhD student in geography and urban planning, Faculty of Geography, Tehran University, Tehran Iran.

2 Associate Professor of Human Geography, Faculty of Geography, Tehran University, Tehran, Iran.

3 Professor of the Department of Human Geography, Faculty of Geography, Tehran University, Tehran, Iran.

Abstract

Introduction: The complexity and multidimensionality of urban problems and issues, along with the rapid growth of technology and the globalization of production patterns, have increased, and the instability of conditions and the possibility of various futures have made it difficult to make decisions and plan regarding urban issues. In such a situation, sustainable urban regeneration with a forward-looking approach can be a solution to the problems of inefficient urban tissues and especially historical tissues.
Data and Method: In terms of practical purpose, the current research is based on the new methods of future research, analytical and exploratory science, which was carried out by applying a combination of quantitative and qualitative models. Research data has been collected using the survey method and cross-effects matrix. The exploratory analysis of the matrix of cross effects has been done using Micmac software.
Results: Based on the diagram and dispersion of the variables on the map, the variables of this research are divided into five categories of influential input variables, two-way variables of risk and goal, and dependent variables and independent variables. Based on the intensity of influence and direct and indirect influence of the variables, finally, 9 key drivers were identified as the main factors of re-creating the historical context of Kerman city, which are the two-faceted and influential variables.
Conclusion: The key drivers of re-creating the historical context of Kerman city are: preserving the originality of the design and effect, creating an integrated management of the historical context, reusing the building and modernizing the uses, functional diversity and creating vitality, creating legal and legal instruments, people's participation. and the private sector in the process of regeneration, paying subsidies and bank facilities and creating tax exemptions, a comprehensive model of planning and management and the role of culture and cultural industries in regeneration.

Keywords


اسلاتر، ریچارد. (1386). نواندیشی برای هزاره‌ی نوین: مفاهیم، روش‌ها و ایده‌های آینده‌پژوهی. ترجمه ملکی­فر، عقیل، وحیدی مطلق، وحید؛ ابراهیمی، سید احمد، انتشارات موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
ایزدفر، الهام؛ ساسانپور، فرزانه؛ تولایی، سیمین؛ سلیمانی، محمد. (1399). عوامل کلیدی مؤثر بر آینده بازآفرینی پایدار شهری (مورد پژوهی: بافت ناکارآمد منطقه 91 شهر اصفهان). فصلنامه کاوش­های جغرافیایی مناطق بیابانی، 8(2)، 216 – 187.
ایزدفر، نجمه؛ رضایی، محمدرضا. (1399). شناسایی عوامل کلیدی مؤثر بر بازآفرینی پایدار شهری با رویکرد آینده‌پژوهی (مورد شناسی: بافت ناکارآمد شهر یزد). فصلنامه جغرافیا و آمایش شهری – منطقه­ای، 10(34)، 130 – 109.
ایزدی، نجمه؛ ایزدی، الهام. (1400). تدوین مدل مفهومی تحقق بازآفرینی پایدار شهری از منظر آینده­پژوهی. فصلنامه علمی سیاست­گذاری محیط شهری،  1(1)، 44-27.
بحرینی، سید حسین؛ ایزدی، محمد سعید؛ مفیدی، مهرانوش. (1392). رویکردها و سیاست‌های نوسازی شهری (از بازسازی تا بازآفرینی شهری پایدار . فصلنامه مطالعات شهری. 3(9)، 30-17.
پوراحمد، احمد؛ حبیبی، کیومرث؛ کشاورز، مهناز. (1389). سیر تحول مفهوم شناسی بازآفرینی شهری به‌عنوان رویکردی نو در بافت‌های فرسوده شهری. فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، 1(1)،  92-73.
پوراحمد، احمد. (1370). جغرافیا و ساخت شهر کرمان. چاپ او، انتشارات دفتر مرکزی جهاد دانشگاهی.
پیرزاده، حسین (1387). اصلاح نظام مدیریت توسعه شهری در ایران بر اساس رویکرد برنامه­ریزی راهبردی. وزارت مسکن و شهرسازی، معاونت شهرسازی و معماری، تهران.
خاکپور، امین. (1394). برنامه­ریزی راهبردی سناریویی بافت­های فرسوده شهری بر اساس رویکرد بازآفرینی پایدار شهری (نمونه موردی: ناحیه جوادیه منطقه 16 تهران). پایان‌نامه کارشناسی ارشد، گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تهران.
ربانی، طاها. (1392). آینده­پژوهی رویکردی نوین در برنامه­ریزی، با تأکید بر برنامه­ریزی شهری. اولین همایش ملی شهرسازی و معماری درگذر زمان.
رهنما، محمدرحیم؛ شاکرمی، کیان؛ عباسی. (1397). شناسایی و تحلیل پیشران‌های مؤثر بر توسعۀ منطقه‌ای استان البرز با رویکرد برنامه‌ریزی سناریو مبنا. مجله آمایش سرزمین, 10(1), 166-139.
زنگی­آبادی، علی. (1370). جغرافیا و برنامه­ریزی شهری کرمان. جلد اول، بافت قدیم و برنامه­ریزی شهری، مرکز کرمان‌شناسی، چاپخانه اطلاعات سال 1370.
طرح بهسازی و نوسازی شهر کرمان. (1385). مهندسین مشاور هفت شهر آریا.
طرح راهبردی شهر کرمان. (1385). مهندسان مشاور دیارگاه.
قدیری، بهرام؛ آراسته، شیوا. (1385). ساختارهای جدید در محیط­های تاریخی. انتشارات دفتر پژوهش­های فرهنگی، تهران.
مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن.
مرکز مطالعات فرهنگستان علوم. (1393). درآمدی بر آینده پژوهی. انتشارات پارس ضیاء اصفهان.
نجفی، عباس؛ لطفی، حیدر؛ مجتهدزاده، پیروز؛ عزتی، عزتی. (1399). تحلیل و بررسی جغرافیای مرزی ایران در خلیج‌فارس (مورد مطالعه: گردشگری). فصلنامه نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، 12(2)، 382-361.
واحد آمار و اطلاعات شهرداری کرمان. (1390).
Aberbach, C. A. (2007). Empowerment in tourism: A review of peer-reviewed literature. Tourism Review International, 21(4), 333-346.
Andersen, A. D., Andersen, P. D. (2014). Innovation system foresight. Technological Forecasting and Social Change, 88, 276-286.
Awad, J., Jung, C. (2022). Extracting the planning elements for sustainable urban regeneration in Dubai with AHP (analytic hierarchy process). Sustainable Cities and Society, 76, 103496.‏
Batey, P. (2000). urban regeneration in Britain: progress, principles and prospects. In International symposium on Regeneration of City down Town.‏
Battisti, A., Barnocchi, A., Iorio, S. (2019). Urban regeneration process: The case of a residential complex in a suburb of Rome, Italy. Sustainability, 11(21), 6122.‏
Bina, O. Ricci, A. (2015), Building Scenarios for Sustainable Urbanisation: balancing, Can”, “Need”, and “Want”, Urbanisation and Global environmental change”, Ugec Viewpoints, 30 July.
Borgonovi, F., Andrieu, E. (2020). Bowling together by bowling alone: Social capital and Covid-19. Social Science & Medicine, 265, 113501.
Bourdieu, P. (2018). Social space and the genesis of appropriated physical space. International Journal of Urban and Regional Research, 42(1), 106-114.
Bourdieu, P. (2020). Haute couture and haute culture Fashion Theory (pp. 46-52): Routledge.
Braesemann, F., Stephany, F. (2021). Between bonds and bridges: Evidence from a survey on trust in groups. Social Indicators Research, 153(1), 111-128.
Brown, H Carolyn Peach, Sonwa, Denis J. (2015). Rural local institutions and climate change adaptation in forest communities in Cameroon. Ecology and Society, 20(2).
Calof, J., Miller, R., Jackson, M. (2012). Towards impactful foresight: viewpoints from foresight consultants and academics. foresight, 14(1), 82-97.
Caprotti, F. (2019). Spaces of visibility in the smart city: Flagship urban spaces and the smart urban imaginary. Urban Studies, 56(12), 2465-2479.‏
Chaline, S. (2004). Empowerment of women in South Asia, concepts and practices. New
Coccossis,, S. (2004). Empowerment and entrepreneurship: A theoretical framework. International Journal of Entrepreneurial Behaviour & Research, 19(5), 503-524.
Dean, K., Trillo, C. (2019). Assessing sustainability in housing led urban regeneration: Insights from a housing association in Northern EnglandArchitecture_MPS15(2), 1-18.‏
dos Santos Figueiredo, Y. D., Prim, M. A., Dandolini, G. A. (2022). Urban regeneration in the light of social innovation: A systematic integrative literature reviewLand Use Policy113, 105873.‏
Dufva, M., Könnölä, T., Koivisto, R. (2015). Multi-layered foresight: Lessons from regional foresight in Chile. Futures, 73, 100-111.
Hall, J. A. (2016). Transformational leadership and work engagement: Exploring the mediating role of structural empowerment. European Management Journal, 20(4), 320-340.
Kaufmann, D. (2004). Change through innovation in family businesses: Evidence from an Italian sample. World Review of Entrepreneurship. Management and Sustainable Development, 9(2), 195–215.
Lindgren, M., Bandhold, H. (2003). Scenario planning-The Link Between Future and Strategy.
Loosim, (1996). Urban conversation policy and the preservation of historical and cultural heritage cit- ies, vol 13. No 6.
Peter, M. K., Jarratt, D. G. (2015). The practice of foresight in long-term planning.Technological Forecasting and Social Change, 101, 49-61.
Rosemary, D. f. Bromley, Andrew R. Tallon & Colin j. Thomas. (2005). City centre regeneration through residential development: Contributing to sustainability, Urban Studies, 42(13).
Russo, C. (2015). A critical analysis of four South East Queensland city futures initiatives. Journal of Futures Studies, 19(3), 29-48.
Sanders, Christopher John, Martin, Timothy B, Chaudhri, Imran, Newman, Lucas C, Kelly, Sean Boland, Alsina, Thomas M, Gautier, Patrice O. (2020). Management of local and remote media items. Google Patents.
Thurner, T. (2017). Introduction to the special issue: Science, Technology, and Innovation (STI) prospects for Russia. foresight, 19(2).
Trillo, R. (2019). Empowerment planning in regional development. European Planning Studies, 18(11), 1805-1819.
Yawer, A. S., Bakr, A. F., Fathi, A. A. (2023). Sustainable urban development of historical cities: Historical Mosul City, Iraq. Alexandria Engineering Journal, 67, 257-270.‏