The Study of the Spatial Distribution of Urban Land Use in Semnan

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 Associate Professor Department of Geography and Urban Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

2 MSc Student of Geography and Urban Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Abstract

Each city is made of its total uses ­ and one of the most ­ important purposes of urban planning is upgrading and organizing the distribution pattern ­ of these uses. Being aware of the irregular user development in Semnan, this article aims to explore the spatial distribution pattern of uses. With this aim in mind, it is based on a functional approach and it has a descriptive - analytical nature the required data ­and information has been provided in the library method. For data analysis, ­the quantitative method (per capita) and ­ spatial-local analyses, including models of­ Hirschman-Herffindal, compression index, Ripley's k function, Simpson diversity index, piece index ­ fragmentation, hybrid use model of Cervero and Duncan and ­ ArcGIS software is used. Results of the beforehand procedures ­ ­ represent the distance of the existing uses of ­ the city of Semnan from the standard of the comprehensive plan. More than a quarter of the uses ­ are concentrated in district 3 of the area 1­. district 1 of area 2 has the highest density and lowest ­contribution of wasteland and district 2 of area 2 has the largest contribution of wasteland and development capabilities in ­ coming up years. K function showed that 67% of the land uses ­ of Semnan have been ­ cluster faced ­ and in the vicinity of each other. ­This distribution pattern has a significant relationship with increasing distance. Average f, h and d & c indexes also showed that district 1 of area 2 has more continuity, diversity, and mixing uses­. the domination of such an uneven pattern in land use in Semnan requires monitoring current trends, re-planning ­ and organizing constructions.

Keywords

Main Subjects


ابراهیم ­زاده، عیسی. بذرافشان، جواد. حبیب­زاده، کاظم. (1389). تحلیل و ارزیابی کاربری اراضی روستاشهرهای کوچک در ایران با استفاده از GIS مورد: خوشرودپی بابل. مطالعات و پژوهش­های شهری- منظقه­ای، شمارۀ 5، صص 138-111.
ابراهیم­زاده، عیسی. دارایی، مرضیه. دارایی، ابوالفضل. (1394). تحلیلی بر وضعیت امکانات و تسهیلات گردشگری شهر سمنان از منظر گردشگران با استفاده از آزمون پیرسون. نشریۀ پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شمارۀ 22، صص 60-43.
ابراهیم­زاده، عیسی. مجیراردکانی، عبدالرضا. (1385). ارزیابی کاربری اراضی شهری اردکان فارس. مجلۀ جغرافیا و توسعه، شمارۀ 7، صص 68-43.
پوراحمد، احمد. حاتمی­نژاد، حسین. زیاری، کرامت­الله. فرجی­سبکبار، حنسعلی. وفایی، ابوذر. (1393). بررسی و ارزیابی کاربری اراضی شهری از منظر عدالت اجتماعی (مورد مطالعه: کاشان). آمایش سرزمین، دورۀ 6، صص 208-179.
پورمحمدی، محمدرضا. صدرموسوی، میرستار. حسین­آبادی، سعید. (1394). ارزیابی الگوی اختلاط کاربری زمین در محلات شهر سبزوار. مجلۀ مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شمارۀ 22، صص 53-34.
حکمت­نیا، حسن. (1389). برنامه­ریزی کاربری اراضی شهر بهاباد با استفاده از الگوی تحلیلSWOT. فصلنامۀ مطالعات شهر ایرانی اسلامی، شمارۀ 2، صص 94-83.
حیدری، جهانگیر. (1395). تحلیل توزیع فضایی کاربری­های خدمات عمومی شهری در نواحی شهر بوشهر. مجلۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیه­ای، شمارۀ 27، صص 153-129.
دانش­نامۀ آزاد. https://fa.wikipedia.org/wiki. (شهریور 1396).
رجبی، آزیتا. ملکی نظام­آباد، رسول. (1394). تحلیل توزیع فضایی کاربری مسکونی از طریق بررسی تراکم­های شهری و نقش آن در توسعۀ پایدار شهر (مطالعۀ موردی: شهر میاندوآب). پژوهش­های جغرافیای انسانی، دورۀ 47، شمارۀ 3، صص 541-529.
رهنما، محمدرحیم. رضاییان، بیتا. (1393). سنجش میزان پراکنش و فشردگی شکل کلان­شهرهای ایران با استفاده از مدل­های کمّی. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، شمارۀ 16، صص 107-87.
رهنما، محمدرحیم. عباس­زاده، غلامرضا. (1385). مطالعۀ تطبیقی سنجش درجۀ پراکنش/ فشردگی در کلان­شهرهای سیدنی و مشهد. مجلۀ جغرافیا و توسعۀ ناحیه­ای، شمارۀ 6، صص 128-101.
ضرابی، اصغر. رشیدی­نیک، سیامک. قاسمی­راد، حمدالله. (1389). تحلیل و ارزیابی کاربری اراضی در شهر ایذه. پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شمارۀ 3، صص 40-19.
علی­اکبری، اسماعیل. عمادلدین، عذرا. (1391). ارزیابی کمّی و کیفی کاربری­های شهری با تأکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری (مطالعۀ موردی: ناحیۀ یک شهر گرگان). پژوهش­های جغرافیای انسانی، شمارۀ 79، صص 172-157.
فرجام، رسول. سلیمانی، محمد. تولایی، سیمین. رفیعیان، مجتبی. موحد، علی. (1392). توسعۀ شهری مبتنی بر ترکیب کاربری­ها؛ مروری بر ادبیات دانشگاهی آن در ایران. مجلۀ پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شمارۀ 12، صص 48-23.
قربانی، رسول. ترکمن­نیا، نعیمه. (1394). بررسی تطبیقی نقش کاربری ترکیبی بر تولید سفر در محلات شهری (محلۀ چهنو و کارمندان منطقۀ 6 مشهد). مجلۀ جغرافیا و توسعۀ فضای شهری، شمارۀ 2، صص 92-81.
مختاری ملک­آبادی، رضا. شکوهی، محمداجزاء. قاسمی، یاسر. (1391). تحلیل الگوی گسترش شهر بهشهر بر اساس مدل­های کمّی برنامه­ریزی منطقه­ای. مجلۀ پژوهش و برنامه­ریزی شهری، شمارۀ 8، صص 112-93.
مهندسین مشاور آرمانشهر. (1394). طرح جامع شهر سمنان (ضوابط و مقررات اجرایی). ادارۀ کل مسکن و شهرسازی استان سمنان.
مؤمنی، مهدی. بیک­محمدی، حسن. آروم، فلورا. (1389). تحلیلی بر کاربری اراضی منطقۀ یک شهر اصفهان. جغرافیا و مطالعات محیطی، شمارۀ 3، صص 44-27.
میرباقری، بابک. متکان، علی­اکبر. (1388). ارزیابی کمّی میزان تمرکز توسعۀ اراضی شهری با تابع Ripleys K در GIS منطقۀ مورد مطالعه: محدودۀ شهرهای اسلام­شهر، رباط­کریم، نسیم­شهر. پژوهش­های جغرافیای انسانی، شمارۀ 69، صص 66-51.
Couch, Ch., Petschel-Held, G., Leontidou, L., (2008). Urban Sprawl in Europe: Landscape, Land-Use Change and Policy.2 edition, Oxford: Blackwell Publishing. 273 pages.
Croucher, K., Wallace, A., Duffy, S. (2012). The influence of land use mix, density and urban design on health: A  critical literature review. The University of you Publishing, 54 pages.
Galster, G., Hanson, R., R. Ratcliffe, M., Wolman, H., Coleman, S., Freihage, J. (2001). Wrestling Sprawl to the Ground:Defining and Measuring an Elusive Concept. Housing Policy Debate, Vol 12, No 4, pp 681-717.
Garentt, N.S. (2009). Ordering the city : land use, policing, and the restoration of urban America. 1 edition,New Haven & London: Yale University Press. 289 pages.
Hong, M., Fath, B.D. (2009). Measurement and Spatial Distribution of Urban Land Use Compactness in Chaoyang District of Beijing, China.IIASA Interim Report, IIASA, Laxenburg, Austria, 24 pages.
Jabareen, Y. (2006). Sustainable Urban Forms Their Typologies, Models, and Concepts. Planning Education and Research, No, 26, pp 38-52.
Jenks, M., Burgess., (2001). Compact City: Sustainable Urban Forms for Developing Countries. 2 edition, London: Routledge Press. 356 pages.
Kleemann, J., Inkoom, J., Thiel, M., Shankar, S., Lautenbach, S., Furst, Ch., (2017). Peri-urban land use pattern and its relation to land use planning in Ghana, West Africa. Landscape and Urban Planning, No 22, pp 1-15.
OECD., (2012). Compact City Policies: A Comparative Assessment. OECD Green Growth Studies, OECD Publishing, 283 pages.
Ostojic, I., Glazar., (2012). Criteria for evaluation and guidelines for land use planning for sustainable urban development. Theory and Practice of Spatial Planning, No 162, pp 24-33.
XuanThinh, N., Arlt, G., Heber, B., Hennersdorf, J., Lehmann, I., (2002). Evaluation of urban land-use structures with a view to sustainable development. Environmental Impact Assessment Review, No 22, pp 475-492.