Analysis of New Urban Development Using Modern Program Patterns of Urban Planning (Case Study: Khavaran Town of Tabriz)

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 Assistant Professor of Geography and Urban Planning, Tabriz University, Tabriz, Iran

2 MSc of Geography and Urban Planning, Tabriz University, Tabriz, Iran.

Abstract

Urbanization in Iran is increasing ­ from 40s onward, which leads to the creation of ­ Urban plans (comprehensive and detailed) to regulate urban development Due to the fact that they have a purely physical attitude towards cities, such designs are socially, economically, technically and organizationally inadequate. They have not been effective in developing balanced and proportionate cities, often due to being long-term and lack of flexibility have not been able to live up to its dynamism to achieve their goals. The necessity of this is the use of modern urban development models that have been used in European and American countries in the late 20th century, they also show more success than the current plans and brought about spiritless modernity cities toward life which has human scales It has a human scale, and life and vitality are evident in these cities. Hence, we must adopt new patterns as an alternative plan that are more based on the consideration of human principles and standards and resilience. That is more on the small (local) scale with a short time span. The purpose of this paper is to study and analyze the development plan of Khavaran city using theoretical foundations of modern urban development models such as TND, TOD, Smart growth, programmed units etc. This research is functional in terms of purpose and in terms of the nature and method of the research is descriptive - analytical. The study area of this research is Khavaran Town, a newly designed town in Tabriz city. For data gathering, both documentary and field methods were used; also Arc GIS software has been used to prepare maps. Analyses have been performed based on maps of the area and the report of Khavaran Town Review Project. The results of the research show ­that, despite the development and expansion of theoretical literature of the new program patterns of urban planning in Iran, these principles have been specially considered generally in the design of the country and especially Khavaran town of Tabriz.

Keywords

References

امیدوار، کمال و بیرانوندزاده، مریم. (1388). چگونه ساختار شهری می­تواند از نظر کیفیت هوا بر پایداری شهر تأثیرگذار باشد. نشریۀ علمی- فنی سپهر، سازمان جغرافیایی وزارت دفاع و نیروهای مسلح، دورۀ 18، شمارۀ 71، صص 71-51.
ایمانی جاجرمی، حسین. (1395). بررسی انتقادی سیاست­ها و برنامه­های توسعۀ شهری در ایران. مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دورۀ 5، شمارۀ 1، بهار 1395، صص 102-79.
باری­یر، جولین. (1363). اقتصاد ایران 1970-1900. ترجمۀ: تقوی و همکاران، تهران: مرکز تحقیقات حسابداری و حسابرسی.
دهقانی، سید علی نادر. (1392). بررسی بسترها و موانع رشد هوشمند در خرم آباد. رسالۀ دکتری، دانشکدۀ جغرافیا دانشگاه تهران.
رهنما، محمد رحیم و عباس­زاده، غلامرضا. (1387). اصول مبانی و مدل­های سنجش فرم کالبدی شهر. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
زیاری، کرامت الله. حاتمی نژاد، حسین و ترکمن­نیا، نعیمه (1391). درآمدی بر نظریۀ رشد هوشمند شهری. ماهنامۀ شهرداری­ها، شمارۀ 104، صص 19-16.
شکوهی بیدهندی، محمد صالح و خلیجی، کیوان. (1388). مروری بر دلایل عدم تحقق طرح­های جامع (نمونۀ موردی: طرح جامع شهر بانه). نهاد توسعۀ تهران، ویژه­برنامۀ شمارۀ 4، صص 35-31.
شوئنوئر، نوربرت. (1995). مسکن، حومه، شهر. ترجمۀ: شهرام پوردی­هیمی، تهران: نشر روزنه.
ﺷﻴﻌﻪ، اﺳﻤﺎﻋﻴﻞ. (1392). ﻣﺒﺎﻧﻲ برنامه­ریزی ﺷﻬﺮی. ﭼﺎپ 34، ﺗﻬﺮان: داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻢ و ﺻﻨﻌﺖ ایران.
ﺻﺮاﻓﻲ، ﻣﻈﻔﺮ. (1379). ﻣﺒﺎﻧﻲ برنامه­ریزی ﺗﻮسعۀ ﻣﻨﻄﻘﻪ­ای. ﭼﺎپ 2، ﺗﻬﺮان: اﻧﺘﺸﺎرات ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی کشور.
ضرابی، اصغر و صابری، حمید. (1390). تحلیل فضایی شاخص­های رشد هوشمند شهری. پژوهش­های جغرافیای انسانی، شمارۀ 77، صص 17-1.
قربانی، رﺳﻮل و ﺟﺎم ﻛﺴﺮی، ﻣﺤﻤﺪ. (1389). ﺟﻨﺒﺶ ﭘﻴﺎده ﮔﺴﺘﺮی، روﻳﻜﺮدی ﻧﻮ در اﺣﻴﺎء ﻣﺮاﻛﺰ ﺷﻬﺮی (ﻣﻄﺎﻟﻌۀ ﻣﻮردی: ﭘﻴﺎده راه ﺗﺮﺑﻴﺖ ﺗﺒﺮﻳﺰ). ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﭘﮋوﻫﺶ­ﻫﺎی ﺷﻬﺮی و ﻣﻨﻄﻘﻪ­ای، شمارۀ 6، صص 72-55.
لطیفی، غلامرضا و صفری چابک، ندا. (1392). باز آفرینی محله در شهرهای ایرانی- اسلامی بر پایۀ اصول نوشهرگرایی. مجلۀ علوم اجتماعی، شمارۀ 66، صص 66-58.
ﻫﺎدی­پور، ﻏﻼم. (1392). مدیریت و توسعۀ پایدار ﺷﻬﺮی.  ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻣﻌﻤﺎری و ﺷﻬﺮﺳﺎزی و توسعۀ ﭘﺎﻳﺪار، ﻣﺆﺳﺴۀ آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﻲ خاوران.
یگانه کیا، زینب. آهنی، منیژه و فریادی، شهرزاد. (1389). آزمون قابلیت کاربرد الگوهای رایج توسعۀ پایدار شهری در محلات شهر تهران (مطالعۀ موردی :ده ونک). ویژه­نامۀ مدیریت و برنامه­ریزی محیط زیست، صص 48-41.
Bhatta, Basudeb., (2010). Analysis of Urban Growth and Sprawl from Remote Sensing Data. Advances in Geographic Information Science, Springer Heidelberg Dordrecht London New York.
Caves, R.W. ,(2005). Encyclopedia of the city. Routledge.
De Chiara Joseph, Panero, Julius, and Zelnik, Martin (1995). Time-Saver Standards for housing and residential development. Singapore. McGraw- hill.
Ford, Larry.R., (1999). Lynch revisited: New urbanism and theories of good city form. Cities: Vol. 16, No. 4.
Grant, J., (2006). The Ironies of New Urbanism. Canadian Journal of Urban Research, Vol. 15 (2).
Holden, Erling., Ingrid.T, Norland (2005). Three Challenges for the Compact City as a Sustainable Urban Form: Household Consumption of Energy and Transport in Eight Residential Areas in the Greater Oslo Region. Urban Studies, Vol. 42, No. 12, 2145–2166.
Litman, Todd., (2005). Evaluating Criticism of Smart Growth. Victoria Transport Policy Institute. (www. VTPI.org).
Newman, P., Kenworthy, J., (1999). Cities and Automobile Dependence: An International Sourcebook. Aldershot: Gower Publishing Company.
Winner, H., Chairman, Jr., (2005). A Guide to Planned Unit Development. NYS legislative commission on Rural Resources. Agency Building, Albany.
Journal of Urban Social Geography
Volume 3, Issue 4 - Serial Number 9
February 2016
Pages 43-61

Files

History

  • Receive Date: 26 September 2016
  • Revise Date: 30 November 2016
  • Accept Date: 09 January 2017

Share

How to cite

Statistics