Analysis of Inequality among Indicators of Sustainable Development of Urban Green Space (A Case Study: Tehran City Zones)

Document Type : Research Article (Applied - Development)

Authors

1 Associate Professor, University of Isfahan

2 Ph.D Student of Geography and Urban Planning

Abstract

The purpose of this study is to examine the indicators for urban green space, realizing the level of regional inequality, and rating the 22 districts of Tehran regarding their enjoyment of green space. The method of this study is standard descriptive and analytical. The statistical population is the 22 municipality districts of Tehran. Therefore, after statistical data collection and its processing by the software SPSS and Arc GIS, the situation of Tehran’s urban green space was analyzed and indicators of sustainable development of Tehran’s green space were derived. Using GSSDI (indicators of sustainable development for green space) and TOPSIS techniques, the level of green space areas was classified, and based on that, the deprived areas and priorities were identified. The results show that the average green space per capita obtained for areas of Tehran in 1388 was 5.9 square meters, which is almost half the minimum recommended for Tehran (10 square meters) based on its comprehensive plan in 1386. The lowest green space per capita belongs to district 10 with 0.16 square meters per capita and with a population area of 329507 and an area of 8159515.08 square meters; the highest green space per capita belongs to district 3 with 15 square meters of green space per capita, with a population of 321496, (about the population of district 10) and an area of 29299512.3 square meters.

Keywords

References

  1. بهمن­پور، هومن. محرم نژاد، ناصر. (1385). توسعة پایدار فضاهای سبز شهری در شهر تهران. همایش ملّی مناسب‌سازی محیط شهری.
  2. پوراحمد، احمد. اکبرپور سراسکانرود، محمّد. ستوده، سمانه. (پاییز1388). مدیریت فضای سبز شهری منطقه 9 شهرداری تهران. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شماره69.
  3. تیموری، راضیه. روستایی، شهریور. اکبری زمانی، اصغر. احدنژاد، محسن. (تابستان 1389). ایده­آل ارزیابی تناسب فضایی- مکانی پارک‌های شهری با استفاده از GIS (مطالعة موردی: پارک‌های محله‌ای منطقة2 شهرداری تبریز). مجلة علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، سال 10، شمارة 30.
  4. جلیلی، عادل. خسروی، الهه. (1387). پژوهشی بر راهبردهای توسعة فضای سبز در طرح جامع شهر تهران. مجلة پژوهش و سازندگی، شمارۀ 81.
  5. حیدری بخش، مرضیه. (1387. بررسی تطبیقی استاندارد پارک‌ها و فضای سبز شهر اصفهان با استانداردهای موجود(نمونة موردی: فضای سبز حاشیه‌ای زاینده‌رود). پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری به راهنمایی دکتر جمال محمّدی.
  6. زنگی‌آبادی، علی. مختاری ملک‌آبادی، رضا. (1384). شهرها، فضای سبز و رویکردی انسان گرایانه به ابعاد انسانی طراحی. ماهنامۀ پیام سبز، سال 5، شمارۀ42.
  7. زنگی‌آبادی، علی. جمالی نژاد، مهدی. (1391). برنامه‌ریزی فضای سبز و اولویت‌بندی مناطق شهری، گامی در برنامه‌ریزی زیست‌محیطی(موردمطالعه: مناطق 14 گانه شهر اصفهان).
  8. زنگی‌آبادی، علی. تبریزی، نازنین. (1385). زلزلۀ تهران و ارزیابی فضایی آسیب‌پذیری مناطق شهری تهران در برابر زلزله. مجلة پژوهش‌های جغرافیایی، شمارة56.
  9. زنگی‌آبادی، علی. رخشانی نسب، حمیدرضا. (1388). تحلیل آماری-فضایی نماگرهای توسعة فضای سبز شهری (مطالعة موردی: مناطق شهری اصفهان). مجلة محیط‌شناسی، سال 35، شمارة 49.
  10. شاهی­وندی، احمد. (1385). مکان‌یابی فضای سبز شهری(نمونة موردی شهر خرم‌آباد). پایان­نامه کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا به راهنمایی دکتر حمیدرضا وارثی و جمال محمدی.
  11. شهرداری تهران. (1386). طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران شهر تهران (طرح جامع تهران.
  12. صابری، عظیم. قنبری، ابوالفضل. حسن‌زاده، مریم. (1390). مکان‌یابی پارک و فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به روش ارزیابی چند معیاری AHP (نمونه موردی: شهر شوشتر). همایش ملی ژئوماتیک.
  13. صالحی فرد، محمد. خاکپور، براتعلی. رفیعی، هادی. توانگر، معصومه. (1389). تحلیلی بر ابعاد اجتماعی فضاهای سبز شهری با تأکید بر دیدگاه شهروندان (مطالعة موردی: کلان‌شهر مشهد). مجلة علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، سال 10، شمارة 29.
  14. عباسی شوازی، محبوبه. (1389). تحلیلی بر توزیع فضایی و مکان‌یابی فضای سبز شهر یزد با استفاده از GIS (نمونة موردی: پارک‌های درون‌شهری). پایان نامۀکارشناسی ارشد رشتة جغرافیا به راهنمایی دکتر جمال محمدی.
  15. ملک قاسمی،  علی. بابایی کفاکی. عادلی پیشبیجاری. (1384). بررسی کاربرد اصول آمایش سرزمین و GIS در توسعة جنگل و فضای سبز (مطالعة موردی در جنگل سرخه حصار تهران). مجلة علمی-پژوهشی علوم کشاورزی، سال 11، شمارۀ 3.
  16. وارثی، حمیدرضا. محمدی، جمال. شاهی­وندی، احمد. (1387). مکان‌یابی فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر خرم‌آباد). مجله جغرافیا و توسعه ناحیه‌ای، شماره 10.
  17. هاشمی، ابراهیم. کافی، هاشمی. خان سفید. (1388). تجزیه وتحلیل روند تغییرات فضای سبز شهری: مطالعة موردی منطقة دو تهران. مجلة علوم محیطی، سال 6. شمارۀ 3.
  1. Barbosa, Tratalos., Armsworth, Davies., (2007). Who benefits from access to green space? A case study from Sheffield, UK, Landscape and Urban Planning.
  2. Dajun, Dai., (2011). Racial/ethnic and socioeconomic disparities in urban green space accessibility: Where to intervene?, Land scape and Urban Planning.
  3. Germann, Seeland., (2004). Are urban green spaces optimally distributed to act as places for social integration? Results of a geographical information system (GIS) approach for urban forestry research, Forest Policy and Economics.
  4. KongYin, Nobukagoshi., (2007). Using GIS and landscape metrics in the hedonics price modeling of the amenity value of urban green space: A case study in Jinan City, China, Land scape and Urban Planning.
  5. McConnachie, Shackleton., (2010).  Public green space inequality in small towns in South Africa, Habitate International.
  6. Schipperjin, Ekholm., Stigsdotter Toftager, Bentsen., Kamper-Jorgensen, Randrup., (2010) Factors influencing the use of green space: Results from a Danish national representative survey, Land scape and Urban Planning.
  7. QureshiBreuste, Lindley., (2010). Green Spac Functionality along an Urban Gradient in Karachi: A Socio- Ecological Study", Hum Ecol.
  8. SeamanJones, Ellaway., (2010). Its just about the park, It, s about integration too: why people choose to use or not use urban green spaces, International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.
  9. Thaiutsa, Puangchit., Kjelgren, Arunprarut., (2008). Urban Green Space, Street tree assessment in Bangkok, Thailand, Urban Forestry & Urban Greening.
  10. Vandenberg, Mass., Verheij, Groenewegen., (2010). Green space as a buffer between stressful life events and health, Social Science and Medicine.
  11. www.tehran.ir
Journal of Urban Social Geography
Volume 1, Issue 1 - Serial Number 1
February 2014
Pages 23-42

Files

History

  • Receive Date: 16 October 2014
  • Revise Date: 21 December 2014
  • Accept Date: 19 January 2015

Share

How to cite

Statistics