تبیین موضوع: مطالعه کیفیت زندگی در پایش سیاست های عمومی و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد در مدیریت و برنامهریزی شهری اهمیت اساسی دارد. در شهر کرمان تفاوتهای آشکاری میان کیفیت زندگی در بافتهای مختلف آن دیده می شود که ناشی از فضای کالبدی و شرایط اجتماعی حاکم بر بافتهای قدیم و جدید شهری است. هدف از این تحقیق ،تحلیل وسنجش کیفیت زندگی در بافت های شهر کرمان است. روش: روش انجام این پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده که اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانهای و از طریق مشاهده وضع موجود در محدوده موردمطالعه و تکمیل پرسشنامه جمع آوری گردیده است و جهت تجزیه و تحلیل دادهها از طریق آزمونهای آماری از نرمافزار آماری SPSS و AHP بهره گیری شده؛ همچنین از نرم افزار ArcGIS نیز در تهیه نقشه ها استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از روش AHP نشان میدهد محله شهرک باهنر در شاخص اقتصادی امتیاز 0.375 در شاخص اجتماعی 0.285 شاخص زیست محیطی 0.284 و شاخص کالبدی 0.515 ؛ همچنین محله هوشنگ مرادیکرمانی در شاخص اقتصادی 0.385، اجتماعی 0.544 زیست محیطی 0.547 و کالبدی 0.333 از وضعیت به مراتب خوبی برخوردارند. محله خواجهخضر از نظر اقتصادی 0.141، اجتماعی 0.087، زیستمحیطی 0.110 و کالبدی 0.075 امتیاز را کسب نمودهاند. در این شاخصها محله مشتاقیه از نظر شاخص اقتصادی 0.086، اجتماعی 0.087، زیستمحیطی، 0.057 و کالبدی 0.075 بوده است. نتایج: جمع بندی این پژوهش نشان میدهد محلات جدید یعنی محلات شهرک باهنر و هوشنگ مرادی کرمانی در همۀ شاخصها، نسبت به محلات مشتاقیه و خواجهخضر در بافت قدیم از کیفیت زندگی بهتری برخوردارند.