ORIGINAL_ARTICLE
کوپلینگ، نظریه ای بنیادین در هویّت مدنی ایران
پردازش مفاهیم و دیدگاههای جدید در حوزۀ معرفت شناسی علوم، ضمن طرح اصول و قوانین جدید، معیارهای ارزیابی، پردازش و حل مسائل را نیز تغییر می دهد. از جملۀ این مفاهیم و تئوریهای جدید، که در حوزۀ دانش جغرافیا مطرح می گردد، کوپلینگ است. کوپلینگ مفهومی است که از یک زوج فرایند همسو و مرتبط با یکدیگر حکایت دارد. به عبارت دیگر کوپلینگ تبیین کنندۀ، فرآیندهای هماهنگِ مکمل، در راستا و جهتی همسو است. این مفهوم می تواند مارا در شناسایی و فهم بسیاری از پدیده ها که ظاهراً با هم ارتباط چندانی ندارند رهنمون ساخته و علت تامه متفاوتی را برای آنها مطرح سازد. این پژوهش سعی دارد ضمن تبیین مفهوم کوپلینگ در جغرافیا، هویّت مدنی ایران را در قالب این تئوری بررسی نماید. به طور کلی نتایج تحقیق نشان می دهد که مفهوم کوپلینگ با مفاهیمی چون دوال و ثنویت تفاوت ماهوی دارد اگر چه ممکن است تکنیک های بکار گرفته شده در مورد تحلیل اعداد و ارقام یکسان باشد. همچنین نتایج حاکی از آنست که پیوند ژنریک میان چاله ها و چکادهای مجاور آنها به عنوان کوپل های هماهنگ و همسو تأثیر مستقیمی بر تکوین کانون های مدنی ایران داشته است. به عبارت دیگر رابطه استقرار کانون های مدنی ایران با قلل، یک پیوند زمانی است که هویت مدنی شهری در ایران بر این اساس بنیان گرفته است. حتی بزرگی و توان اکولوژیکی چنین شهرهایی در ایران بستگی تام با مساحت طبقه ارتفاعی بالای ۲۵۰۰ متر و حجم کوهستانها در این ارتفاع دارد.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1768_9017270a00a3dddedf9d7ec188474185.pdf
2015-02-20
1
21
10.22103/juas.2015.1768
رابطه ژنریک
کوپلینگ
مدنیّت
همبستگی
محمّد حسین
رامشت
1
استاد ژئومورفولوژی دانشگاه اصفهان
AUTHOR
فرهاد
باباجمالی
2
استادیار ژئومورفولوژی دانشگاه هنر اصفهان
AUTHOR
محسن
پورخسروانی
pourkhosravani@uk.ac.ir
3
استادیار ژئومورفولوژی دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
LEAD_AUTHOR
۱-المدرسی، سیدعلی. (۱۳۸۹). ارگودیسیتی در ژئومورفولوژی. پایان نامۀ دورۀ دکتری ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر محمدحسین رامشت، دانشگاه اصفهان، اصفهان.
1
۲-بیرامعلی، فرشته. (۱۳۹۰). کانونهای یخساز در رودخانه کرج در کواترنر. پایان نامۀ کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر محمدحسین رامشت. دانشگاه اصفهان، اصفهان.
2
۳-پورخسروانی، محسن. رامشت، محمدحسین. المدرسی، سیدعلی. (۱۳۹۱). دوالیتی در ژئومورفولوژی. مجلۀ پژوهش های جغرافیای طبیعی دانشگاه تهران. شمارۀ ۳. صفحات ۷۲-۶۳.
3
۴-رامشت، محمدحسین. باباجمالی، فرهاد. (۱۳۸۷). استثناگرایی در هویت فضای مدنی ایران. فصلنامۀ علمی - پژوهشی جغرافیا و مطالعات محیطی. شماره ۱. صفحات ۲۰-۱۴.
4
۵-رامشت، محمد حسین. (۱۳۸۰). دریاچههای دوران چهارم بستر تبلور مدنیّت در ایران. فصلنامۀ تحقیقات جغرافیایی.، شمارۀ ۶. صفحات ۱۱۱-۹۰.
5
۶-شاهزیدی، سمیه السادات. (۱۳۹۱). مقیاس در ژئومورفولوژی. پایان نامۀ دکتری ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر محمدحسین رامشت. دانشگاه اصفهان، اصفهان.
6
۷-علایی طالقانی، محمود. (۱۳۸۲). ژئومورفولوژی ایران. انتشارات قومس، تهران.
7
۸-قدیانی، عباس. (۳۸۱). تأثیر فرهنگ و تمدن ایران در جهان. انتشارات فرهنگ مکتوب، تهران.
8
۹-کیانی، طیبه. (۱۳۸۹). ژئومورفولوژی تاریخی ماهیدشت در کواترنر. پایان نامۀ کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر محمدحسین رامشت. دانشگاه اصفهان، اصفهان.
9
۱۰-مختاری، لیلا گلی. (۱۳۹۱). آلومتری در ژئومورفولوژی. پایان نامۀ دکتری ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر محمدحسین رامشت. دانشگاه اصفهان، اصفهان.
10
۱۱-Harvey, A.M., (۱۹۹۷). Coupling between hillslope gully systems and stream channels in the Howgill Fells, northwest England: temporal implications. Geomorphologie: Relief, Processus, Environnement, pp. ۳–۲۰.
11
۱۲-Harvey, A.M., (۲۰۰۲). The role of base level in the dissection of alluvial fans: case studies from southeast Spain and Nevada. Geomorphology, in press.
12
۱۳.Horton, B., (۲۰۰۴). Human responses to Holocene sea level change in the Persian Gulf. By Universitiy of Pennsylvania and University of Durham UK.
13
۱۴.Michaelides K., (۲۰۰۰). The effects of hill slope–channel coupling on catchment hydrological response in Mediterranean areas. PhD Thesis, University of London.
14
۱۵.Morozava., Galina, S., (۲۰۰۴). Arivew of Holocene avulsions of the Tigrid and euphrates rivers and possibld effect on the evolution of civilization in lower Mesopotamia. By oalton community college Illinois.
15
۱۶.Yang Gao, D., (۱۹۹۹). Duality-Mathematic. John Wiley & Sons, Inc Vol. ۶, ۶۸-۷۷.
16
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل نابرابری نماگرهای توسعه پایـدار فضای سبز شهری (مطالعه مـوردی: مناطق شهر تهـران)
هدف از این پژوهش، ارزیابی شاخص های توسعه فضای سبز شهری، دستیابی به میزان نابرابری های منطقه ای و در نهایت سطحبندی مناطق ۲۲ گانه شهر تهران ازنظر برخورداری از فضای سبز است. روش تحقیق در این پژوهش «توصیفی، قیاسی و تحلیلی» است. جامعه آماری آن، ۲۲ منطقه شهرداری تهران است. لذا پس از گردآوری اطّلاعات و داده های آماری و پردازش آن به وسیله نرمافزارهای SPSS و ArcGIS وضعیت فضای سبز مناطق شهری تهران تحلیل و شاخص های توسعه پایدار فضای سبز استخراج گردید و با استفاده از تحلیل GSSDI (شاخص توسعه پایدار فضای سبز) و فن TOPSIS، به سطحبندی وضعیت فضای سبز مناطق پرداخته شد تا براساس آن، مناطق محروم و در اولویت توسعه فضای سبز شناسایی گردد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که متوسط سرانه فضای سبز بهدستآمده برای مناطق شهر تهران در سال ۱۳۸۸، ۵/۹ مترمــربع است که تقریباً نصف حداقل سرانه پیشنهادی برای شهر تهران (۱۰ مترمربع) براساس طرح جامع آن در سال ۱۳۸۶ است. کمترین سرانه، متعلق به منطقه ده با سرانه ۰/۱۶ مترمربع با جمعیت ۳۲۹۵۰۷ نفر و مساحت ۸۱۵۹۵۱۵,۰۸ مترمربع و بیشترین سرانه فضای سبز متعلق به منطقه سه با سرانه ۱۵ مترمربع با جمعیتی در حدود جمعیت منطقه ده، ۳۲۱۴۹۶ نفر و مساحت ۲۹۲۹۹۵۱۲.۳ متر مربع است.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1770_956cdf0c41f268c596d03ef00596e885.pdf
2015-02-20
23
42
10.22103/juas.2015.1770
تحلیل فضایی
شاخص توسعه پایدار فضای سبز
Topsis
شهر تهران
علی
زنگی آبادی
a.zangiabadi@geo.ui.ac.ir
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
سارا
میرزایی
2
دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
AUTHOR
بهمنپور، هومن. محرم نژاد، ناصر. (1385). توسعة پایدار فضاهای سبز شهری در شهر تهران. همایش ملّی مناسبسازی محیط شهری.
1
پوراحمد، احمد. اکبرپور سراسکانرود، محمّد. ستوده، سمانه. (پاییز1388). مدیریت فضای سبز شهری منطقه 9 شهرداری تهران. پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره69.
2
تیموری، راضیه. روستایی، شهریور. اکبری زمانی، اصغر. احدنژاد، محسن. (تابستان 1389). ایدهآل ارزیابی تناسب فضایی- مکانی پارکهای شهری با استفاده از GIS (مطالعة موردی: پارکهای محلهای منطقة2 شهرداری تبریز). مجلة علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، سال 10، شمارة 30.
3
جلیلی، عادل. خسروی، الهه. (1387). پژوهشی بر راهبردهای توسعة فضای سبز در طرح جامع شهر تهران. مجلة پژوهش و سازندگی، شمارۀ 81.
4
حیدری بخش، مرضیه. (1387. بررسی تطبیقی استاندارد پارکها و فضای سبز شهر اصفهان با استانداردهای موجود(نمونة موردی: فضای سبز حاشیهای زایندهرود). پایاننامۀ کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا و برنامهریزی شهری به راهنمایی دکتر جمال محمّدی.
5
زنگیآبادی، علی. مختاری ملکآبادی، رضا. (1384). شهرها، فضای سبز و رویکردی انسان گرایانه به ابعاد انسانی طراحی. ماهنامۀ پیام سبز، سال 5، شمارۀ42.
6
زنگیآبادی، علی. جمالی نژاد، مهدی. (1391). برنامهریزی فضای سبز و اولویتبندی مناطق شهری، گامی در برنامهریزی زیستمحیطی(موردمطالعه: مناطق 14 گانه شهر اصفهان).
7
زنگیآبادی، علی. تبریزی، نازنین. (1385). زلزلۀ تهران و ارزیابی فضایی آسیبپذیری مناطق شهری تهران در برابر زلزله. مجلة پژوهشهای جغرافیایی، شمارة56.
8
زنگیآبادی، علی. رخشانی نسب، حمیدرضا. (1388). تحلیل آماری-فضایی نماگرهای توسعة فضای سبز شهری (مطالعة موردی: مناطق شهری اصفهان). مجلة محیطشناسی، سال 35، شمارة 49.
9
شاهیوندی، احمد. (1385). مکانیابی فضای سبز شهری(نمونة موردی شهر خرمآباد). پایاننامه کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا به راهنمایی دکتر حمیدرضا وارثی و جمال محمدی.
10
شهرداری تهران. (1386). طرح راهبردی-ساختاری توسعه و عمران شهر تهران (طرح جامع تهران.
11
صابری، عظیم. قنبری، ابوالفضل. حسنزاده، مریم. (1390). مکانیابی پارک و فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی به روش ارزیابی چند معیاری AHP (نمونه موردی: شهر شوشتر). همایش ملی ژئوماتیک.
12
صالحی فرد، محمد. خاکپور، براتعلی. رفیعی، هادی. توانگر، معصومه. (1389). تحلیلی بر ابعاد اجتماعی فضاهای سبز شهری با تأکید بر دیدگاه شهروندان (مطالعة موردی: کلانشهر مشهد). مجلة علمی-پژوهشی فضای جغرافیایی، سال 10، شمارة 29.
13
عباسی شوازی، محبوبه. (1389). تحلیلی بر توزیع فضایی و مکانیابی فضای سبز شهر یزد با استفاده از GIS (نمونة موردی: پارکهای درونشهری). پایان نامۀکارشناسی ارشد رشتة جغرافیا به راهنمایی دکتر جمال محمدی.
14
ملک قاسمی، علی. بابایی کفاکی. عادلی پیشبیجاری. (1384). بررسی کاربرد اصول آمایش سرزمین و GIS در توسعة جنگل و فضای سبز (مطالعة موردی در جنگل سرخه حصار تهران). مجلة علمی-پژوهشی علوم کشاورزی، سال 11، شمارۀ 3.
15
وارثی، حمیدرضا. محمدی، جمال. شاهیوندی، احمد. (1387). مکانیابی فضای سبز شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: شهر خرمآباد). مجله جغرافیا و توسعه ناحیهای، شماره 10.
16
هاشمی، ابراهیم. کافی، هاشمی. خان سفید. (1388). تجزیه وتحلیل روند تغییرات فضای سبز شهری: مطالعة موردی منطقة دو تهران. مجلة علوم محیطی، سال 6. شمارۀ 3.
17
Barbosa, Tratalos., Armsworth, Davies., (2007). Who benefits from access to green space? A case study from Sheffield, UK, Landscape and Urban Planning.
18
Dajun, Dai., (2011). Racial/ethnic and socioeconomic disparities in urban green space accessibility: Where to intervene?, Land scape and Urban Planning.
19
Germann, Seeland., (2004). Are urban green spaces optimally distributed to act as places for social integration? Results of a geographical information system (GIS) approach for urban forestry research, Forest Policy and Economics.
20
KongYin, Nobukagoshi., (2007). Using GIS and landscape metrics in the hedonics price modeling of the amenity value of urban green space: A case study in Jinan City, China, Land scape and Urban Planning.
21
McConnachie, Shackleton., (2010). Public green space inequality in small towns in South Africa, Habitate International.
22
Schipperjin, Ekholm., Stigsdotter Toftager, Bentsen., Kamper-Jorgensen, Randrup., (2010) Factors influencing the use of green space: Results from a Danish national representative survey, Land scape and Urban Planning.
23
QureshiBreuste, Lindley., (2010). Green Spac Functionality along an Urban Gradient in Karachi: A Socio- Ecological Study", Hum Ecol.
24
SeamanJones, Ellaway., (2010). Its just about the park, It, s about integration too: why people choose to use or not use urban green spaces, International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity.
25
Thaiutsa, Puangchit., Kjelgren, Arunprarut., (2008). Urban Green Space, Street tree assessment in Bangkok, Thailand, Urban Forestry & Urban Greening.
26
Vandenberg, Mass., Verheij, Groenewegen., (2010). Green space as a buffer between stressful life events and health, Social Science and Medicine.
27
www.tehran.ir
28
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی و تحلیل مدیریّت شهری با تاکید بر شاخصهای حکمروایی مطلوب شهری (مطالعه موردی: شهر خرم آباد)
چالش های موجود دنیای به شدت شهری شدۀ امروز لزوم بازنگری مدیریت شهری را ضروری ساخته و مدیریت شهری نوین به دنبال طرح هایی در انطباق با ویژگی های بومی و محلی می باشد. از مؤثرترین شیوه های برخورد با مسائل شهری، ظرفیت سازی نهادها، مدیریت کارآمدتر و انتخاب الگوی بهینه برای مدیریت این مسائل میباشد. یکی از الگوهای مطرح شده در مدیریت شهری، حکمروایی مطلوب شهری می باشد که به عنوان مدیریت شفاف و پاسخ گو با هدف نیل به توسعۀ اقتصادی،اجتماعی عادلانه و پایدار تعریف شده است. هدف این تحقیق بررسی و ارزیابی از جایگاه نظام حکمروایی مطلوب شهری در ساختار مدیریتی شهرخرم آباد میباشد. شیوۀ جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه بوده وتجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ومدل swot صورت گرفته است. حجم نمونۀ تحقیق با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ نفر از شهروندان و ۳۴ نفر از کارشناسان و متخصصان مدیریت شهری انتخاب شده است. نتایج بدست آمده از مدل سوات نشان میدهد که موقعیت شهر خرم آباد از میان چهار حالت تهاجمی، محافظه کارانه، تدافعی و رقابتی در بدترین وضعیت ممکن یعنی موقعیت تدافعی قرار دارد. نتایج بدست آمده از آزمون T نشان میدهد که نظر شهروندان در مورد شاخصهای حکمروایی مطلوب مثبت نمیباشد و فاصلۀ اطمینان تفاوت میانگین نیز منفی می باشد که نشان میدهد شاخصهای اندازه گیری شده میانگینی پایین تر از مقدار آزمون که در اینجا عدد۳ میباشد، دارند. همچنین از دیدگاه کارشناسان غیر از دو شاخص پاسخگویی و قانون مداری بقیۀ شاخصها نامطلوب ارزیابی شد.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1771_22a8b9267108c2213477007c339ca0f5.pdf
2015-02-20
43
61
10.22103/juas.2015.1771
حکمروایی مطلوب
مدیریت شهری
شاخصها
خرم آباد
محمدحسین
سرایی
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری گروه جغرافیای دانشگاه یزد
AUTHOR
نعمت
شاه کرمی
sorena94@gmail.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد
LEAD_AUTHOR
حجت
انیژ
3
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد
AUTHOR
محسن
کمانداری
4
دانشجوی دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد
AUTHOR
آخوندی، عباس. برک پور، ناصر. اسدی، ایرج. (1387). آسیب شناسی مدل ادارۀ امور شهر در ایران. فصلنامه پژوهش های جغرافیایی، شماره 63، صفحات 156-135.
1
اسدی، روح الله. (1388). تحلیل جایگاه حکمروایی خوب شهری در شهر مشهد با مدل SWOT . پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی، مشهد.
2
اطهاری، کمال. (1386). حکمروایی شهری و مبانی نظری و ضرورت شکل گیری آن در ایران. جستارهای شهرسازی، شمارۀ 19و20.
3
اسماعیلزاده، حسن. صرافی، مظفر. (1385). جایگاه حکمروایی خوب برنامهریزی شهری طرح متروی تهران. فصلنامۀ مدرس علوم انسانی.
4
برکپور، ناصر. (1386). حکمروایی خوب شهری و نظام ادارۀ شهرها در ایران. مجموعه مقالات کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری. صفحات 517-491.
5
پاپلی یزدی، محمدحسین. رجبیسناجردی، حسین. (1382). نظریههای شهرسازی و پیرامون شهر. انتشارات سمت، تهران.
6
میدری، احمد. خیرخواهان، جعفر. (1383). حکمروایی خوب بنیاد توسعه. چاپ اول، انتشارات دفتر بررسیهای اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، تهران.
7
غنینژاد، موسی. (1387). جامعۀ مدنی، آزادی، اقتصاد، سیاست. چاپ دوم. نشر طرح نو، تهران.
8
ممتاز، فرهاد. (1382). جامعه شناسی شهری. شرکت انتشار، تهران.
9
کاظمیان، غلامرضا. (1383). تبیین رابطۀ ساختار حاکمیت و قدرت شهری با سازمان یابی فضایی. پایان نامۀ دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس.
10
11. Ahmed, I., (1999). Governance and the international development community: making sense of the Bangladesh experience. Contemporary south Asia. Vol.3, No.3, pp: 295-309
11
12. Batterbury, s.,p.j.and Fernando, j., (2006). Rescaling governance and the impacts of political and environmental decentralization anin troduction. World Development, vol. 34, No.11, pp:1851-1863
12
13. Bulkery, H., (2005). Reconfiguring environmental governance: towards a politics of scales and networks. Political geography, No.24, pp:875- 902
13
14. Buizer, M., Herzel, A., (2010). Combining deliberative governance theory and discource analysis to understand the deliberative incompleteness of centrally formulated plans. Forest policy and economic,No.xxx,pp: 1-9.
14
15. -Bhuiyan, S., (2010). A crisis in governance: urban solid waste management in Bangladesh. Habitat international, No.34, pp:125- 133.
15
16. Hamedinger, A., (2004). The changing organization of spatial planning in Vienna.Vienna University of Technology.
16
17. Hyden, G., Court, J., and Mease, K., (2004). Making sense of governance: empirical evidence from sixteen developing countries. Boulder: Lynne Rienner.
17
18. Hall, J., (2005). Governance. Published in Encyclopedia of city. Edited by Roger W. Caves, Routledge, London and New York.
18
19. Johnston,w.,Ronald,minis., (1993). Tward democratic decentralization: Approaches to promoting good governance. Research Triangle Institute.
19
20. Mercer, C., (2003). Performing partnership: civil society and the illusions of good governance in Tanzania. Political geography, No.22,pp: 741- 763
20
21. Mercer, M., (2003). Performing partnership:civil socity and the illusions of good governance in tanzani. Political Geography, NO.22, pp:741-763
21
22. Marrising, E., Bolt, G., Kempen, R., (2006). Urban governance and socialcohesion: effects of urban restructuring policies in two Dutch cities. Cities, Vol.23, No.4, pp: 279-290
22
23. McCarney, P., (1995). towards and Understanding of Governance. The emergency of idea and its implications for urban research in developing countries. University of Toronto.
23
24. Putham, R., (1993). Making democracy work. Princeton, Newjersey, Princeton University Press.
24
25. Perkins, H., (2009). Out from the (green) shadow? Neoliberal hegemony through the market logic of shared urban environmental governance. Political geography, No.28, pp:395- 405.
25
26. Putnam, R.,(1993). Making democracy work. Princeton, Newjersey, Princeton University Press.
26
27. Pierre, J., (1999). Models of urban governance: the tnetstit- utional Dimennsion of urban politics. Urban A fairs Reviw, Vo.l4, Issue3.
27
28. Roberts, M., Wright, S., O’Neil, PH., (2007). Good governance in the Pacific? Ambivalence and Possibility. Geoforum, No.38, pp: 967- 984.
28
29. Rakodi, P., (2003). Politics and performance: the implications of emerging governance arrangements for urban management approaches and information systems. Habitat international, No.27, pp:523-547
29
30. Sadashiva, M., (2008). Effects of civil society on urban planning and governance in Meysore, India. Doctoral thesis, Technical University of Dortmund.
30
31. UN Habitat., (2009). Urban Governance index (UGI) a tool to measure progress in achieving good urban governance.
31
32. www.un.habitat.org
32
ORIGINAL_ARTICLE
سنجش درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان کرمان از نظر شاخصهای توسعه با استفاده از مدل SAW
بسیاری از جوامع به منظور تقویت پایههای توسعه و رفع و تعدیل عدم تعادلها و انبوه مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگیشان، بیش از هر زمان دیگری نیازمند برنامه ریزی و شناسایی امکانات و منابع بالفعل و بالقوهشان هستند. بدین منظور هدف کلی از این مطالعه، ارزیابی درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان کرمان از لحاظ شاخصهای رفاهی زیر بنایی و بهداشتی و فرهنگی با استفاده از مدل SAW میباشد. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی میباشد. در این پژوهش با استفاده از 29 متغیر در سه بخش بهداشتی، رفاهی زیر بنایی و فرهنگی استفاده شده است. روش گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانهای که از سالنامه آماری و نتایج سرشماری90 استان کرمان استخراج شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که بالاترین میزان توسعه یافتگی در هر سه بخش بهداشتی و درمانی، رفاهی و زیر بنایی و فرهنگی متعلق به شهرستان کرمان و کم توسعه یافته ترین آن در بخش بهداشتی - درمانی متعلق به شهرستان ارزوئیه و در بخش رفاهی زیر بنایی متعلق به شهرستان فاریاب، و در بخش فرهنگی به شهرستان فهرج اختصاص دارد و همچنین در بخش بهداشت و درمان، 13/04 درصد از شهرستان های استان توسعه یافته، 73/91 درصد در حال توسعه و 13/04 درصد کمتر توسعه یافته میباشند و در بخش رفاهی زیر بنایی، 21/73 درصد از شهرستانها توسعه یافته، 52/17 درصد درحال توسعه و 26/08 درصد دیگر کمتر توسعه یافته هستند و در بخش فرهنگی، 8/69 درصد از شهرستانها توسعه یافته و 91/30 درصد درحال توسعه میباشند.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1775_4b86a7ec6963f2a5a7bd1c7a2d03a564.pdf
2015-02-20
63
85
10.22103/juas.2015.1775
شاخص توسعه
برنامه ریزی منطقهای
استان کرمان
مدل SAW
علی اصغر
عبدالهی
aliabdollahi1313@gmail.com
1
استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان
LEAD_AUTHOR
امین
کاکادزفولی
2
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید باهنر کرمان
AUTHOR
انیس
کاکادزفولی
3
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید چمران اهواز
AUTHOR
آهنگری، عبدالمجید. دالوند، مسعود. (1384). تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستان استان لرستان و مقایسۀ تطبیقی انها در دو مقطع زمانی 1373 و 1382. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکدۀ اقتصاد و علوم اجتماعی دانشگاه شهید چمران، اهواز.
1
آهنگری، عبدالمجید. سعادت مهر، مسعود. (1386). مطالعه تطبیقی سطح توسعه یافتگی شهرستانهای استان لرستان به تفکیک بخش های اقتصادی و اجتماعی. مجله دانش و توسعه، دورۀ 7، شمارۀ 21، صفحات 169-161.
2
ازکیا، مصطفی. غفاری، غلامرضا. (1384). جامعه شناسی توسعه. چاپ 5. انتشارات کیهان، تهران.
3
بهشتی، محمد باقر. (1382). توسعه اقتصادی ایران. انتشارات دانشگاه تبریز.
4
تقوایی، مسعود. قائدرحمتی، صفر. (1385). تحلیل شاخصهای توسعه فرهنگی استانهای کشور. دوفصلنامۀ جغرافیا و توسعه ناحیهای، دورۀ 4. سال 2. شمارۀ 7، صفحات 132-117.
5
تودارو، مایکل. (1990). توسعه اقتصادی در جهان سوم. ترجمه غلامعلی فرجادی. نشر مؤسسه عالی پژوهش در برنامه ریزی و توسعه، تهران.
6
خوب آیند، سعید. (1382). بررسی و تعیین درجه توسعه یافتگی شهرستانهای استان ایلام. فصلنامه تخصصی مسکن و انقلاب، شمارۀ 103، صفحات 34-15.
7
روزبهان، محمود. (1371). مبانی توسعه اقتصادی. نشر تایان، تهران.
8
زاهدی اصل، محمد. (1381). مبانی رفاه اجتماعی. دانشگاه علامه طباطبائی، تهران.
9
سرخ کمال، کبری. بیرانوندزاده، مریم. زنجیرچی، محمود. (1390). سطحبندی شهرستانهای استان خراسان رضوی از لحاظ مؤلفههای توسعه یافتگی فرهنگی. مجله برنامه ریزی فضایی اصفهان، سال 1. شمارۀ 2، صفحات 108-95.
10
فدائیخوراسگانی، مهدی. نیّری، سمیه. (1389). بررسی تأثیر تحولات شاخصهای منتخب فرهنگی بر رشد اقتصادی در ایران (الگوی خود رگرسیون با وقفههای توزیع شده ARDL). فصلنامۀ پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، سال1. شمارۀ1. صفحات 159-133.
11
فطرس، محمد حسن. بهشتی فر، محمود. (1388). مقایسۀ درجه توسعه یافتگی بخش کشاورزی استانهای کشور در دو مقطع زمانی 1372 و 1382. اقتصاد کشاورزی و توسعه، دورۀ 17، شمارۀ 65. صفحات 38-17.
12
شهرداری تبریز. (1379). مجموعه مقالات مدیریت توسعه پایداردرنواحی شهری. شهرداری تبریز.
13
محمدی، جمال. شاهیوندی، احمد. سلطانی، مرضیه. (1390). تحلیلی بر توزیع فضایی خدمات فرهنگی و تعیین سطوح برخورداری استانهای ایران. فصلنامه جغرافیا، شماره 29. صفحات 163-149.
14
نظریان، اصغر. (1374). جغرافیای شهری ایران. انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران.
15
نوربخش، فرهاد. (1382). توسعۀ انسانی و تفاوتهای منطقه ای در ایران. مجله پژوهشها و سیاستهای اقتصادی معاونت وزارت اقتصاد و دارایی، شمارۀ28. صفحات 30-3.
16
Joao Oliveira, S., M. Manuela., C., ManuelFerreira., (2000). A multivariate methodology touncover regional isparities: a contribution to improve European Union and Governmental Decisions. Departamento de Mathematical. Faculdade de Ciencias Tecnologia – U.N.L, Lisbon, Portugal.
17
McCann, E.J., (2000). The Cultural Politics of Local Economic Development: Meaning Making, Place-Making, and the Urban Policy Process. Geoforum, Vol. 33, pp:385-398.
18
Rosenstein, C., (2011). Cultural development and city neighborhoods. City, Culture and Society.
19
ORIGINAL_ARTICLE
مدل بهینه تخلیه اضطراری جمعیّت پس از حادثه در اماکن شهری با استفاده از الگوریتم ژنتیک (مطالعه موردی منطقه 3 شهر کرمان)
توسعه شهرنشینی و وجود بلایای طبیعی و انسانساز و اثرگذاری آنها بر روند توسعه و پیشرفت کلانشهرها و ارائه راهکارهای بدیع و بهینه برای حفظ جان انسانها بسیار ضروری است. ارائه مدلی پویا برای تخلیه اضطراری جمعیّت در زمانی کوتاه، افزایش سرعت و کیفیت ارائه خدمات، هنگام و بعد از بحران، از اهمیّت زیادی برخوردار است. هدف تحقیق شناسایی و یافتن بهترین مسیر، جهت تخلیه جمعیّت در مواقع اضطراری است. مسئله اساسی تحقیق این است که به علت عدم پیشبینی قبل از حادثه، تخلیه اضطراری پر از حادثه با مشکلات اساسی روبرو میشود. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. به منظور شناسایی شاخصها و معیارهای مؤثر جهت تخلیه اضطراری، از نظرات کارشناسان و جهت رتبه بندی معیارها از نرم افزار Expert Choice در GIS و از الگوریتم ژنتیک به دلیل سادگی و سرعت بالای آن جهت تحلیل در شبکه های با ابعاد بالا، برای رسیدن به نقاط امن، استفاده شده است. برای آماده سازی داده های لایه های اطلاعاتی مربوط به معابر و بلوکهای شهری، همچنین عرض معابر از پایگاه داده GIS شهرداری کرمان استفاده شده است. نتایج تحقق نشان میدهد که روش پیشنهادی ضمن در نظر گرفتن تراکم جمعیّت و عرض معابر، کوتاهترین مسیر برای رسیدن به نقاط امن را مییابد. بنابراین میتوان بطورمؤثری از آن برای تخلیه اضطراری استفاده کرد.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1776_043eff3347a7cd60e84dddd01d503d13.pdf
2015-02-20
87
104
10.22103/juas.2015.1776
تخلیه اضطراری
الگوریتم ژنتیک
منطقۀ 3 شهر کرمان
مدل بهینه
حسین
غضنفرپور
ma1380@uk.ac.ir
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
LEAD_AUTHOR
محدثه
حامدی
2
دانشجوی دکتری مدیریت بحران پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه
AUTHOR
سمیرا
حسن زاده
3
دانشجوی دکتری مدیریت بحران پژوهشگاه مهندسی بحران های طبیعی شاخص پژوه
AUTHOR
بالایی لنگرودی، بهروز. (1390). ارزیابی آسیب پذیری شبکه در برابر زلزله. مطالعۀ موردی منطقه 10 شهرداری تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت سوانح،دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران، تهران.
1
باون، اندرا. (1990). قضاوت ذهنی و محیط زیست، تجزیه و تحلیل داده ها در کامپیوتر. محیط زیست و سیستم شهری، شمارۀ 14.
2
حسن زاده، رضا. عباس نژاد، ایمان. (1385). ریز پهنه بندی درجه 2 و ارزیابی اثرات زلزله بر شهر کرمان با استفاده ازGIS . چکیده مقالات دهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، دانشگاه تربیت مدرس، 13 تا 15 شهریورماه، ص 282.
3
زمرّدیان، محمّدجعفر. (1381). ژئومورفولوژی ایران. انتشارات دانشگاه فردوسی، مشهد.
4
شهابی، هیمن. (1388). نقش عوامل ژئومورفیک در مکانیابی دفن مواد زائد شهر سقز با استفاده از مدلهای GIS و فناوری سنجش از دور. پایاننامه کارشناسی ارشد ژئومورفولوژی به راهنمایی دکتر علیرضا قراگزلو، دانشگاه تبریز.
5
طالب، مهدی. (1380). شیوۀ سکونتگزینی و گونه های مساکن روستایی. انتشارات بنیاد مسکن انقلاب اسلامی.
6
طالعی و همکاران. (1390). مسیریابی بهینه در محیط GIS برای تخلیه اضطراری آسیب دیدگان از حوادث ناگهانی. پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شمارۀ 87.
7
قدسیپور، سیدحسن. (1381). مباحثی در تصمیم گیری چندمعیاره. دانشگاه امیر کبیر، تهران.
8
گنجهای، سجاد. امیدوار، بابک. ملک محمدی، بهرام. نوروزی خطیری، خدیجه. (1391). جایگاه و اهمیّت تعیین و طراحی راه های تخلیه اضطراری مناطق سانحه دیده به محل های اسکان موقت از دیدگاه مدیریت بحران. دومین همایش مدیریت بحران در صنعت ساختمان، سازه های زیرزمینی و شریانهای حیاتی، اصفهان.
9
مطیع قادر، حسن. میرمهدی، ایمان. (1389). مروری بر برخی از روشهای بهینه سازی هوشمند، نشر شبستر، دانشگاه آزاد اسلامی شبستر.
10
ناصری نیک، سیدرضا. (1385). رتبه بندی فاکتورهای مهم در ارزیابی شرکتهای سرمایه گذاری با استفاده از تکنیک AHP. پایاننامه کارشناسی ارشد دانشکده معارف اسلامی و مدیریت، دانشگاه امام صادق (ع)، تهران.
11
Abdelghany, A., Abdelghany, K., & Mahmassani, H., (2014). A hybrid approach formodeling crowd dynamics in large-scale pedestrian facilities. Transportation Research: Part A (submitted for publication.
12
Amberayses, N. N., and Melville, C. P., (1982). A History of Persian Earthquake Cambridge university Press.and safety of the environment and transport. Lecture Notes in Computer Science and Spatial Information Sciences. Vol. XXXVII. Part B, 8025, pp: 373–382.
13
Alizadeh, R., (2011). A dynamic cellular automaton model for evacuation process with obstacles. Safety Science, No.49(2), pp: 315-323.
14
Ardekani, S.A., (1992). A Decision Tool for Transportation Operations Following Urban Disasters. Final Report, Arlington, National Science Foundation, the University of Texas at Arlington
15
Berberian, M. ,Yeats. R. S., (1999). Patterns of historical earthquake rupture in the Iranian Plateau. Bull. Seismol. Soc. Am. No.89, pp:120-139.
16
Bryant, Kylie., (2000). Genetic Algorithm and the Traveling Salesman Problem. Hervey Mudd college.
17
Camps, V.B.G., DeSilva, P.A.L., Netto, P.O.B., (2000). Evacuation transportation planning: A method of identify optimal independent routes.
18
Cepolina, E., (2005). A methodology for defining bulding evacuation routes. Civil engineering and Environmental systems. No. 22(1), pp: 29-47.
19
Erkut, E., (1996). The Road Not Taken, ORMS Today, Vol.23, pp: 22-28.
20
Goldberg, D.E., (1989). Genetic Algorithm in Search, Optimization and Machine learning. Addison- Wesley.
21
Johnsson, A., Helbing, D., (2007). Pedestrian flow optimization with a genetic algorithm based on Boolean grids. In pedestrian and evacuation dynamics 2005, Springer, pp: 267-272.
22
Laporte, G, Palekar, U., (2002). Some applications of the clustered travellingsalesman problem. Journalof the Operational Research Society.
23
Lindell, M.K. and Prater, C.S., (2002). Development of a Decision Support System for Evacuation Management. The First International Conference on Debris-Flow Disaster Mitigation Strategy, Taipei, Taiwan.
24
Martini, P. M., Hessami, K., Pantosi, D., Addezio, G., Alinaghi, H., GhaforyAshtiani, M., (1998). A geologyic contribution to the evaluation of sesmic potential of the kahrizak fault (Tehran, Iran). Tectonophysics, No.287, pp: 187-199.
25
Park, I., Jong, G., Park, S., Lee. (2009). Time-dependent optimal routing in microscale emergency situation. Publication of the Tenth International Conference on Mobile data Management: System, Services and Middleware, pp:714-719.
26
Pal, S.K., Bhandar, D., Kundu, M.K., (1994). Genetic algorithms for optimal image enhancement. Pattern Recognition Lettrs, No.15, pp:261-271.
27
Perry, R.W., Lindell, M.K., (2003). Preparedness for emergency response.
28
Wagner, N., Agrawal, V., (2014). An agent-based simulation system for concert venue crowd evacuation modeling in the presence of a fire disaster. Expert system with applications, No.41(6), pp: 2807-2815.
29
Yi, W., Özdamar, L., (2007). A Dynamic Logistics Coordination Model for Evacuation and Support in Disaster Response Activities, European Journal of Operational Research Vol.179, No. 3, pp: 1177-1193.
30
ORIGINAL_ARTICLE
کاربرد مدل فازی در ارزیابی و پهنه بندی تناسب زمین برای توسعه فیزیکی شهر کرمان بر پایه فاکتورهای طبیعی
تمایل به شهر نشینی و افزایش سریع جمعیت شهرها، منجر به توسعه فیزیکی و کالبدی شهرها گردیده است. از آنجا که پدیده های طبیعی، اثر بسزایی در توسعه فیزیکی شهر دارند، مطالعه دینامیسم محیط طبیعی و خصوصیات زمین می تواند از خسارات جبران ناپذیری که در نتیجه توسعه فیزیکی بی برنامه شهر به وجود می آید، جلوگیری کند. در این پژوهش سعی شده، با شناسایی و ارزیابی عوامل اثرگذار، جهات بهینه و راهبردی آینده توسعه فیزیکی شهر کرمان مشخص شود. بدین منظور از معیارهای شیب، ارتفاع، کاربری زمین، خطر زمین لرزه، خاک، فاصله از جاده، فاصله از رود، فاصله از شهر، فاصله از روستا و لایه های اقلیمی دما و بارش استفاده شده است. هر کدام از معیارها با توجه به توابع فازی و سپس عملگرهای ضرب، جمع و مقادیر مختلف گامای فازی (0/5 ، 0/7، 0/9) روی آنها اجرا شده است. در نهایت جهت انتخاب گامای بهینه فازی، با توجه به بازدید میدانی و شناخت منطقه و با به کارگیری تصاویر ماهواره ای مشخص شد که گامای 0/9 ، مناسبترین همخوانی را دارد. نقشه نهایی به پنج کلاس، تناسب بسیار زیاد، زیاد، متوسط، کم و بسیار کم طبقه بندی گردید و نتایج نشان داد که سطوح با تناسب بسیار زیاد در شمال شرقی شهر کرمان، بهترین ناحیه و بخش های دیگری در جنوب،غرب و شمال غرب، نواحی مناسب دیگری را برای توسعه شهری تشکیل میدهند
https://jusg.uk.ac.ir/article_1777_4bac5b097af38f52125212089a07f204.pdf
2015-02-20
105
124
10.22103/juas.2015.1777
پهنه بندی
تناسب زمین
توسعۀ فیزیکی
شهر کرمان
مدل فازی
امیر
کرم
1
استادیار ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
حمیده
افشارمنش
std_afsharmanesh@khu.ac.ir
2
دانشجوی دکترای اقلیم شناسی دانشگاه خوارزمی
LEAD_AUTHOR
زهرا
شریفی
3
کارشناس ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
مرضیه
آقاعلیخانی
4
دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی
AUTHOR
بمانیان، محمدرضا. محمودنژاد، هادی. (1387). نظریه های توسعه کالبدی شهر. تهران. انتشارات سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور.
1
ثروتی، محمدرضا. خضری، سعید. رحمانی، توفیق. (1388). بررسی تنگناهای طبیعی توسعه فیزیکی شهر سنندج، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شماره67، صفحات 29-13
2
حسین زاده، دلیر، کریم. هوشیار، حسن. (1385). دیدگاهها، عوامل و عناصر مؤثر در توسعه فیزیکی شهرهای ایران. مجله جغرافیا و توسعه ناحیه ای. شمارۀ 6.، صفحات 226-213.
3
حیدری، مهناز. (1385). تحلیل برنامه ریزی توسعه فیزیکی شهر کوهدشت. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان.
4
خوشنود تکرمی، محمدرضا. (1383). بررسی روند توسعه فیزیکی و ارائه الگوی مناسب توسعه شهری فومن. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان.
5
زیاری، کرامت الله. مهدنژاد، حافظ. پرهیز، فریاد. (1388). مبانی و تکنیکهای برنامه ریزی شهری. انتشارات دانشگاه بینالمللی چابهار.
6
طاهری، غلامرضا. (1381). ارزیابی الگوی توسعه فیزیکی شهر رامشیر و ارائه الگوی مناسب آن. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان.
7
کرم، امیر. (1384). تحلیل تناسب زمین برای توسعه کالبدی در محور شمال غرب شیراز با استفاده از رویکرد ارزیابی چند معیاری (MCE) در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS). پژوهشهای جغرافیایی، شمارۀ 54، صفحات 106-93.
8
کرم، امیر. محمدی، اعظم. (1388). ارزیابی و پهنه بندی تناسب زمین برای توسعه فیزیکی شهر کرج و اراضی پیرامونی بر پایه فاکتورهای طبیعی و روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP). فصلنامه جغرافیای طبیعی، سال1، شمارۀ 4، صفحات 74-59.
9
موسوی، عنایت الله. (1384). نقش عوامل جغرافیایی در توسعه کالبدی- فیزیکی شهر ایذه. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان.
10
نگارش، حسین. (1382). کاربرد ژئومورفولوژی در مکان گزینی شهرها و پیامدهای آن. مجله جغرافیا و توسعه، شمارۀ 1، صفحات 150-133.
11
نظریان، اصغر. کریمی، ببراز. روشنی، احمد. (1388). ارزیابی توسعه فیزیکی شهر شیراز با تأکید بر عوامل طبیعی. فصلنامه جغرافیایی چشمانداز زاگرس، سال1، شمارۀ1. صفحات 18-5.
12
نظریان، اصغر. ضیائیان، پرویز. عبداللهی، علیاصغر. (1384). آشکارسازی مکانهای بهینه جهت توسعۀ فیزیکی آتی شهر کنگان با استفاده از مدل منطق بولین و تکنیک هایGIS وRS . مجموعه مقالات نهمین همایش انجمن زمینشناسی ایران، دانشگاه تربیت معلم تهران، صفحات 106-92.
13
Bullard, R.D., (2003). Atlanta Megasprawl. Forum for Applied Research and Public Policy, No.14, pp:17-23.
14
Kaya, S., Curran, P.J.C., (2006). Monitoring urban growth on the European side of the Istanbul metropolitan area. International Journal of applied earth observation and geo information, No.8, pp:18-25.
15
Koomen, Eric., StillWell, John., Bakema, Aldrik., Schoiten, Henk J., (2009). Modeling land use change progress and pplications. Puplished by Springer, ISBN 975-1-4020-5648-2 (e-book).
16
Sietchiping, R., Wyatt, R., Hossain, H., (2004). Urban Informal Settlements within Less Developed Countries - A Simulation. Planning Institute Australia, Hobart, pp:22-26.
17
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل تطبیقی رابطه بین فقر و خشونت شهری با استفاده از مدل ویکور (مطالعه موردی: محلّههای شهر یزد)
هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین فقر و گسترش انواع مختلف خشونت های شهری در سطح محلّههای شهر یزد است. با توجه به اهداف تحقیق، نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری، افراد مجرم در43 محلّه شهر یزد است. شاخص های تحقیق شامل: شاخص های فقر به عنوان متغیرهای مستقل و شاخصهای خشونت شهری به عنوان متغیرهای وابسته می باشد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها و بررسی ارتباط بین متغیرهای تحقیق، از آزمونهای آمار استنباطی مانند: ضریب رگرسیون چند متغیره و تحلیل مسیر و همچنین از شاخص نزدیکترین همسایه و مدل ویکور برای رتبه بندی میزان خشونت در محلّههای شهر یزد استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد اکثر محلّههایی که دارای بیشترین میزان فقر هستند؛ غالباً نقاط داغ خشونت نیز در همان محلّهها بیشتر است. در این ارتباط، بر اساس مدل تحلیل مسیر، شاخص پایین بودن میزان درآمد و بیکاری دارای بیشترین تأثیر و دسترسی به خدمات، دارای کمترین تأثیر در افزایش فقر و خشونت شهری میباشند. همچنین در مورد اثر مستقیم، مؤلفه سطح سواد دارای کمترین اثر و مؤلفه میزان بیکاری دارای بیشترین اثر در افزایش خشونت های شهری بوده است که ضریب همبستگی چندگانه با مقدار 0/741 رابطه بین گسترش میزان فقر و افزایش میزان خشونت و کاهش احساس امنیت در سطح محلّههای شهر یزد را تأیید می نماید. در نهایت راهکارهایی جهت از بین بردن فقر و کاهش خشونت شهری در سطح محلّههای شهر یزد ارائه شده است.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1778_d5053f1bfaff9429c8c6e2b7d51feb21.pdf
2015-02-20
125
150
10.22103/juas.2015.1778
فقر
خشونت شهری
بی نظمی اجتماعی
شکاف اجتماعی و اقتصادی
محلّههای شهر یزد
جمال
محمّدی
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
AUTHOR
علی
باقری کشکولی
a.bagheri@geo.ui.ac.ir
2
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
LEAD_AUTHOR
اکبری، علی. (1392). انسان و شهر. مجله علوم اجتماعی، شمارۀ 66.
1
اهری، زهرا. شهلا امینی. (1375). تجارت کشورهای مختلف در تأمین مسکن. انتشارات وزارت مسکن و شهرسازی، سازمان ملّی زمین و مسکن.
2
بهفروز، فاطمه. (1386). فلسفه و روششناسی تحقیق علمی در جغرافیا. انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
3
پیران، پرویز. (1366). شهرنشینی شتابان و ناهمگون (قسمت سوم: مسکن نابهنجار)، مجله اطلاعات سیاسی- اقتصادی، سال 2، شماره 16.
4
حاجیزاده میمندی، مسعود. (1388). نقش خانواده نابسامان بر پدیده کودکان کار استان یزد، نشریه انتظام اجتماعی، شماره 3.
5
حکمتنیا، حسن و علیرضا افشانی. (1389) حاشیه نشینان و ارتکاب جرایم اجتماعی. مطالعه موردی: شهر یزد، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 72، صفحات 166-157.
6
روســتایی، شــهریور. احــدنژاد، محســن، اصغری زمـانی، اکبر. زنگنـــه، علیرضـــا. (1391). الگوی تطبیقی گسترش فقر در شهر کرمانشاه در دوره 85-1375. مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، سال 3، شماره 12.
7
عابدیندرکوش، سعید. (1364). درآمدی به اقتصاد شهری. انتشارات مرکز نشر دانشگاهی، تهران.
8
عرب مازیار، عباس. حسینی نژاد، مرتضی. (1383). برآورد میزان فقر و شدت آن در گروه های مختلف شغلی خانوارهای روستایی ایران. مجله اقتصاد کشاورزی و توسعه، شماره 45.
9
قربان نیا، ناصر. (1378). نگاهی به فقرا از منظر جرم شناسی. نامه مفید، شماره 17.
10
مجیدی خامنه، بتول. محمدی، علیرضا. (1384). درآمدی بر شناخت و سنجش فقر شهری. مجله جغرافیا، سال 3، شماره 6 و 7.
11
مکیان، سید نظامالدین. سعادتخواه، آزاده. (1390). اندازه گیری حداقل معاش با استفاده از سیستم مخارج خطی مطالعه موردی: جامعه شهری استان یزد (برنامه های سوم و چهارم توسعه). پژوهشهای رشد و توسعه اقتصادی، سال 2، شماره 5.
12
نورمحمدی، مهدی. حاتف، حاضری. (1390). عوامل مرتبط با فقر شهری ایران طی سال های 85-1363. فصلنامه رفاه اجتماعی، شماره 11.
13
Atashin Panjeh, S., sasani, A., (2013). Applying logarithmic fuzzy preference programming and vikor methods for supplier selection: a case study. Journal of American Science, Vol.9.
14
Butterworth, D., Chance, J.K., (1981). Latin American Urbanization. Cambridge University Press.
15
Doughty, P., (1970), Behind the back of the city: Provincial life in Lima, Peru. In Mangin, (ed.), Peasants in cities, Boston: Houston Editorial.
16
Gilbert, A., Ward, P. M., (1986). Latin American Migrants: a Tale of Three Cities. Peoples and Environments: Issues and Enquiries, ed. Slater, F. London: Collins Educational, pp: 24-42.
17
Gilbert, Alan., Gugler, Josef., (1992). Cities, Poverty and Development. New York NY: Oxford UP.
18
Habitat., (2003). State of African Cities 2003: A framework for addressing urban challenges in Africa. UN-HABITAT: Nairobi.
19
HungYi, w., GwoHshiung, t., YiHsuan, C., (2009). A fuzzy mcdm approach for evaluating banking performance based on balanced scorecard, expert systems with applications. Vol.36.
20
Jewkes, R., Sen, P., GarciaMoreno, C., (2002). Sexual violence. In: Krug EG et al., eds. World report on violence and health, Geneva, World Health Organization, pp: 149–181.
21
JihJeng, H., GwoHshiung, t., HsiangHis, l., (2009). A revised vikor model for multiple criteria decision making-the perspective of regret theory. The Smithsonian/nasa astrophysics data system, Vol.35.
22
Lerner, D., (1967). Comparative Analysis of Processes of Modernization. in the City in Modern Africa, ed. Miner, H. London: Pall Ma, pp: 21-38
23
Mangin, W., (1959). The Role of Regional Associations in the Adaption of Rural Migrants to Cities in Peru. Sociologus 9.
24
Mangin, W., (1970), Peasants in Cities: Readings in the Anthropology of Urbanization. Boston: Houghton Mifflin.
25
Opricovic, Serafim., Tzeng, GwoHshiung., (2002). Compromise solution by MCDM methods: A comparative analysis of VIKOR and TOPSIS. European Journal of Operational Research 156.
26
Perlman, J., (1976). The Myth of Marginality. Berkeley: University of California Press
27
Portes, A., (1972). Rationality in the Slum: an Essay in Interpretive Sociology. Comparative Studies in Society and History 14.
28
Roberts, B., (1978), Cities of Peasants. London: Edward Arnold.
29
Roberts, Bryan., (1978). Cities of Peasants. London: Edward Arnold.
30
SanchezLeon, A., (1992). Lima and the Children of Chaos. in Rethinking the Latin American City, ed. (1993) Morse, R.M. and J.E. Hardoy. Baltimore: The Woodrow Wilson Center Press and The Johns Hopkins University Press, pp: 201-207.
31
ORIGINAL_ARTICLE
مدلسازی معادلات ساختاری نقش مساجد در توسعه گردشگری مذهبی (مطالعه موردی: مسجد جامع عتیق شیراز)
اماکن مذهبی چون مساجد، امامزاده ها، زیارتگاهها و ... همواره عناصر و مؤلفه های جذب گردشگران مذهبی داخلی و خارجی بوده است. مسجد جامع عتیق شیراز نمونه ای از این مکان های زیارتی و عبادتی است که از منظر مکان نگاری نقشی مرکزی و محوری در ساختار تاریخی- فرهنگی شهر شیراز دارد. این مسجد دارای آثار معماری تاریخی و مذهبی بی بدیلی است که در معرض آسیبهای طبیعی و انسانی قرار دارد. هدف از این پژوهش بررسی نقش مسجد جامع عتیق شیراز به لحاظ وضعیت معماری، کارکرد نیایشی و غیرنیایشی در توسعه گردشگری مذهبی است. با توجه به اهداف تحقیق و مؤلفههای مورد بررسی، نوع تحقیق کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه و مطالعه اسناد و مدارک است. حجم نمونه 145 گردشگر است که بر اساس نمونه گیری کوکران در سطح اطمینان 95 درصد محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل لیزرل (تحلیل مسیر) و همچنین مدل پرالونگ برای بررسی ارزش گردشگری مسجد استفاده شده است. مسأله اصلی در این پژوهش، بررسی عدم توجه و آگاهی از مؤلفه ها و کارکردهای معماری و نیایشی و غیرنیایشی مسجد جامع عتیق در رونق گردشگری مذهبی است. ارزش گردشگری مسجد جامع عتیق شیراز با استفاده از روش پرالونگ نشان می دهد که شاخص معماری مسجد جامع با ارزش 0/841 بیشترین نقش را در جذب گردشگران مذهبی داشته است. همچنین، مدل سازی معادلات ساختاری نیز نشان می دهد بین مؤلفه های معماری مسجد جامع عتیق شیراز و کارکردهای نیایشی و غیرنیایشی مسجد جامع رابطه متقابل و دوسویه برقرار است، اما وزن هر یک از مؤلفه ها متفاوت است. بر این اساس، برآورد ضرایب استاندارد شده مدل ساختاری تأثیرات مؤلفه های معماری مسجد جامع عتیق را بر روی توسعه گردشگری مذهبی در مسجد جامع عتیق شیراز با ضریب مستقیم و مثبت 0/93، کارکرد های نیایشی مسجد با ضریب مستقیم و مثبت 0/85 و همچنین کارکرد غیرنیایشی نیز با ضریب مستقیم و مثبت 0/64 تایید می کند.
https://jusg.uk.ac.ir/article_1779_c6d6dbc2df50c8d472051aa39ef4c76f.pdf
2015-02-20
151
172
10.22103/juas.2015.1779
گردشگری مذهبی
معادلات ساختاری
تحلیل لیزرل
مسجد جامع عتیق شیراز
میرنجف
موسوی
mousavi424@yahoo.com
1
دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه ارومیه
LEAD_AUTHOR
رسول
ملکی نظام آباد
2
دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد علوم تحقیقات تهران
AUTHOR
علی
باقری کشکولی
a.bagheri@geo.ui.ac.ir
3
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه اصفهان
AUTHOR
بدری، سید علی. طیبی، صدرالله. (1391). بررسی عوامل مؤثر بر هزینه های گردشگری مذهبی (مطالعه موردی: شهر مشهد مقدس). مجله برنامه ریزی و توسعه گردشگری، سال1، شمارۀ 1.
1
تقوایی، مسعود. موسوی، سیدعلی. غلامی بیمرغ، یونس (1389). تحلیلی بر توسعه گردشگری مذهبی (مطالعه موردی: شهرستان نورآباد ممسنی. فصلنامه فضای جغرافیایی، سال 10، شمارۀ 31.
2
رضوانی، علی اصغر. (1390). جغرافیا و صنعت گردشگری. چاپ دهم، انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران.
3
زنگی آبادی، علی. باقری کشکولی، علی. (1392). تحلیلی بر نقش بقاع متبرکه در توسعه گردشگری مذهبی با تأکید بر نقش امامزاده ها بر عملکرد شاخصهای توسعه (مطالعه موردی: امامزاده شهید فراشبند). اولین کنگرۀ بین المللی امامزادگان، سازمان اوقاف و امور خیریه اصفهان.
4
سازمان جهانی گردشگری. (1381). برنامه ریزی ملی و منطقه ای گردشگری. ترجمة محمود عبدالله زاده، انتشارات دفتر پژوهشهای فرهنگی، تهران.
5
شایسته فر، مهناز. (1389). جاذبه های گردشگری، بناهای مذهبی بنادر و جزایر خلیج فارس. کتاب ماه هنر، دورة 7. شمارة 149.
6
شکویی، حسین. (1383). اندیشه های نو در فلسفة جغرافیا. چاپ هفتم، انتشارات گیتاشناسی، تهران.
7
ضرغام، حمید. توحیدلو، معصومه. (1390). الگوی مدیریت اثربخش گردشگری. (مطالعه موردی: مقصد مذهبی مشهد). فصلنامه مطالعات جهانگردی، سال 7، شمارة 16.
8
موسوی، میرنجف. کبیری، افشار. (1392). بررسی نقش امامزادگان در توسعه گردشگری زیارتی. اولین کنگرۀ بین المللی امامزادگان، سازمان اوقاف و امور خیریه اصفهان.
9
ناصح ستوده، منیره. (1393). فلسفه زیارت امامزادگان و نقش آن در جامعه مدنی. اوّلین کنگرۀ بین المللی امامزادگان، سازمان اوقاف و امور خیریه اصفهان.
10
Ambrosio, V., (2007). Sacred Pilgrimage and Tourism as Secular Pilgrimage. in R. Raj and N. Morpeth, Religious Tourism and Pilgrimage Festivals Management: An International Perspective. Wallingford, UK: CABI Publishing, pp: 78-88.
11
Blackwell, R., (2007). Motivations for Religious Tourism, Pilgrimage, Festivals and Events. In R. Raj and N. Morpeth, Religious Tourism and Pilgrimage Festivals Management: An International Perspective CABI Publishing, Wallingford, UK, pp: 35-47.
12
Chris, C.P., (1994). Sacred Worlds-An Introduction to Geography and Religion, London: Routledge.
13
Griffin, K. A., (2007). the Globalization of Pilgrimage Tourism? Some Thoughts from Ireland. in R. Raj and N. Morpeth, Religious Tourism and Pilgrimage Festivals Management: An International Perspective, CABI Publishing, Wallingford, UK pp: 15-34.
14
Kreiner, C.N. (2010). Current Jewish pilgrimage tourism: Modes and models of development. Preliminary Communication, Vol.58, No.3.
15
Mattila, A.S., Apostolopoulos, Y., Sonmez, S., Yu. L. & Sasidharan, V., (2001). The Impact of Gender and Religion on College Students’ Spring Break Behavior. Journal of Travel Research, Vol.40
16
Mueller, P.S., Plevak, D.J., Rumans, T.A., (2001). Religious involvement, Spirituality & Medician: Implications for clinical practice. Mayo Clinic Proceedings, No.76.
17
Murray, M., Graham, B., (1997). Exploring the Dialectics of Route-based Tourism: the Camino dc Santiago. Tourism Management, No.18(8).
18
Petrillo, C.S., (2003). Management of Churches and Religious Sites: Some case Studies from Italy. In fernandes, C., McGeltigan, F., Edwards, J., (eds.) Religious Tourism and Pilgrimage, Arnhem: ATLAS.
19
Preston, J.J., (1992). Spiritual magnetism: an organizing principle for the study of pilgrimage. in A. Morinis (ed.) Sacred Journeys: The Anthropology of Pilgrimage, Westport, CT: Greenwood.
20
RajRazaq, Nigel., Morpeth, D., (2007). Religious Tourism and Pilgrimage Festivals management An International Perspective. Oxfordshire OX10 8DE, Printed and bound in the UK by Biddles Ltd, King’s Lynn.
21
Sallnow, M.J., (1987). Pilgrims of the Andes: Regional Cults in Cusco. Leiden: Koninklijke Brill.
22
Shackley, M., (2001). Sacred World Heritage Sites: balancing meaning with management. Tourism Recreation Research, No. 26 (1).
23
Vukonic, Boris., (1996). Tourism and Religion. Great Britain: Pergamon.
24
Wall, P., Mathieson, G., (2006). Tourism: Change, Impacts and Opportunities. Pearson Education Ltd, Harlow, UK.
25